بررسي توانمندي مناطق مستعد توسعة ژئوتوريسم و ارائة الگوهاي بهينة بازديد از ژئوسايت‌ها در شهرستان كامياران

ژئوتوريسم يكي از اركان گردشگري است كه نقش مهمي در توسعة اقتصادي و اجتماعي مناطق دارد. يكي از مناطق داراي ظرفيت زياد براي اهداف توسعة ژئوتوريسم، مناطق كارستيك است. شهرستان كامياران به‌دليل قرار گرفتن در منطقة كارستيك، ظرفيت ژئوتوريسمي زيادي دارد. به همين دليل در اين پژوهش، وضعيت ژئوتوريسمي شهرستان كامياران بررسي و همچنين الگوهاي بهينة ژئوتوريسمي در اين شهرستان ارائه شده‌است. در اين پژوهش، به‌منظور دستيابي به اهداف مدنظر از اطلاعات كتابخانه‌اي، مصاحبه، بازديدهاي ميداني، مدل رقومي ارتفاعي 30 متر، نقشه‌هاي زمين‌شناسي 1:100000 و نقشه‌هاي توپوگرافي 1:50000 به‌مثابة داده‌هاي پژوهش استفاده شده‌است. نرم‌افزارهاي ArcGIS و SPSS ابزارهاي پژوهش محسوب مي‌شوند. اين پژوهش در سه مرحله انجام شده‌است. در مرحلة اول، ژئوسايت‌ها شناسايي و با استفاده از مدل كوباليكوا ارزيابي شدند. در مرحلة دوم، با استفاده از مدل‌هاي منطق فازي و ANP، مناطق مستعد توسعة ژئوتوريسم شناسايي شدند. در مرحلة سوم، برمبناي نتايج به‌دست‌آمده از مراحل پيشين و همچنين موقعيت ژئوسايت‌ها، مسيرهاي بهينة بازديد از ژئوسايت‌ها تعريف شدند. نتايج پژوهش حاكي است كه ازنظر روش كوباليكوا، ژئوسايت‌هاي مناطق غربي شهرستان كامياران، ازجمله درة پالنگان با 10.25 امتياز، بيشترين امتياز را دارند و همچنين بخش زيادي از اين مناطق در پهنه‌هاي بسيار مناسب براي اهداف توسعة ژئوتوريسم واقع شده‌است. علاوه بر اين، از بين الگوهاي ارائه‌شده براي بازديد ژئوسايت‌ها، الگوي ششم كه از كامياران شروع و به درة پالنگان ختم مي‌شود، به‌دليل اينكه بخش زيادي از ژئوسايت‌هاي مستعد منطقه را دربرمي‌گيرد، بيشترين ارزش را دارد.