مقايسه اثر خودشفابخشي با درمان شناختي رفتاري تلفيق با ذهن‌آگاهي بر سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت بيماران مبتلا به ديابت نوع 2: يك مطالعه كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: ديابت نوع 2 بيماري شايعي است كه اساسي‌ترين راه پيشگيري يا درمان آن سبك زندگي سالم است. اين مطالعه به منظور مقايسه اثر خودشفابخشي با درمان شناختي رفتاري تلفيق با ذهن‌آگاهي بر سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 انجام شد. روش بررسي: اين كارآزمايي باليني روي 45 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه كننده به درمانگاه صديقه طاهره اصفهان در سال 1400 انجام شد. بيماران پس از انجام پيش آزمون، به‌طور تصادفي در سه گروه 15 نفري كنترل، خودشفابخشي (مداخله اول) و درمان شناخت رفتاري تلفيق با ذهن آگاهي (مداخله دوم) قرار گرفتند. مداخلات براي هر درمان به صورت هفته‌اي يك جلسه 90 دقيقه‌اي آنلاين يرگزار شد. پس از 12 جلسه از هر سه گروه پس‌آزمون و سه ماه بعد آزمون پيگيري انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه سبك زندگي ارتقا دهنده سلامت با مؤلفه‌هاي تغذيه، ورزش، مسؤوليت‌پذيري در مورد سلامت، مديريت استرس، حمايت بين فردي و خودشكوفايي) بود. يافته‌ها: هر دو روش خودشفابخشي و درمان شناختي رفتاري تلفيق با ذهن‌آگاهي در پس آزمون باعث افزايش نمرات سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 در مقايسه با گروه كنترل شدند (P 0.05) و اثر آن در هر دو گروه مداخله براي مرحله پيگيري در مقايسه با گروه كنترل حفظ شد (P 0.05). تفاوتي بين دو روش درماني در مقايسه با گروه كنترل مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيري: هر دو روش خودشفابخشي و درمان شناختي رفتاري تلفيق با ذهن‌آگاهي در سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 موثر ارزيابي شدند.