اثر روغن ماهي بر ناهنجاري‌هاي مادرزادي ظاهري و ابعاد بدن جنين ناشي از هيپوكسي دوران بارداري در موش صحرايي

زمينه و هدف: هيپوكسي به عنوان يكي از رايج‌ترين استرس‌هاي باليني در دوران بارداري اثرات مخربي بر تكامل جنين دارد. روغن ماهي با خاصيت آنتي‌اكسيداني خود از اختلالات جنين در طول بارداري جلوگيري مي‌كند. اين مطالعه به منظور تعيين اثر روغن ماهي بر ناهنجاري‌هاي مادرزادي ظاهري و ابعاد بدن جنين ناشي از هيپوكسي دوران بارداري در موش صحرايي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 36 سر موش صحرايي ماده نژاد ويستار باردار به 6 گروه شش تايي كنترل، هيپوكسي، روغن ماهي 0.5 ml ، روغن ماهي 1 ml ، هيپوكسي+روغن ماهي 0.5 ml و هيپوكسي+روغن ماهي 1 ml تقسيم شدند. تجويز روغن ماهي به صورت خوراكي (گاواژ) و ايجاد مدل هيپوكسي بين روزهاي 6 تا 15 بارداري به صورت قرار گرفتن روزانه به مدت 3 ساعت در معرض هوايي با شدت 10 درصد اكسيژن و 90 درصد نيتروژن انجام شد. در روز 20 بارداري براي نمونه‌گيري جنين‌ها از رحم خارج شدند. ابتدا تعداد جنين‌هاي حاصله از هر گروه شمارش شد. سپس از نظر ناهنجاري‌هاي ظاهري، تعداد جنين‌هاي زنده و جذب شده ارزيابي شدند. در نهايت طول و وزن جنين‌ها اندازه‌گيري گرديد. يافته‌ها: ميزان جنين‌هاي داراي ناهنجاري ظاهري در گروه‌هاي هيپوكسي و كنترل به ترتيب 18.18% و 0% (P 0.05) و ميزان جنين‌هاي جذب شده در گروه‌هاي هيپوكسي و كنترل به ترتيب 27.27% و 1.92% بودند (P 0.05). همچنين ميانگين وزن و طول جنين‌ها در گروه هيپوكسي نسبت به گروه كنترل كاهش آماري معني‌داري داشت (P 0.05). در حالي كه ميانگين وزن و طول جنين‌ها در گروه‌هاي هيپوكسي دريافت كننده روغن ماهي افزايش آماري معني‌داري نسبت به گروه هيپوكسي نشان دادند (P 0.05). نتيجه‌گيري: هيپوكسي طي دوران بارداري در موش‌هاي صحرايي سبب كاهش ابعاد جنين و افزايش ناهنجاري‌هاي جنيني گرديد. با اين حال روغن ماهي توانست اثرات مضر ناشي از هپوكسي در دوران بارداري بر ناهنجاري‌هاي مادرزادي ظاهري و ابعاد بدن جنين را كاهش دهد.