عنوان مقاله :
ويژگيهاي فردي، باليني و آزمايشگاهي زنان مبتلا به ضايعات پستان در مراجعين به بيمارستان دكتر بسكي گنبدكاووس (99-1398)
پديد آورندگان :
دامرودي ، زهرا سادات دانشگاه گنبدكاووس - دانشكده علوم پايه , زاده راشكي ، نرگس دانشگاه گنبدكاووس - دانشكده علوم پايه , شاه محمدي ، زهرا دانشگاه گنبدكاووس - دانشكده علوم پايه , بوذرپور ، سهراب دانشگاه گنبدكاووس - دانشكده علوم پايه - گروه زيست شناسي , منصور مشتاقي ، نازنين بيمارستان دكتر بسكي , قلندرآيشي ، شعبان دانشگاه گنبد كاووس - دانشكده علوم پايه - گروه رياضي و آمار , نگهداري ، آرزو مركز تصويربرداري پزشكي دكتر آرزو نگهداري , وكيلي نژاد ، مهدي آزمايشگاه سينا
كليدواژه :
كارسينوما , پستان , پاتولوژي , فيبروآدنوما
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سرطان پستان به عنوان شايعترين سرطان در بين زنان سراسر جهان بوده و از نظر ميزان مرگ و مير در رده دوم قرار دارد. اين مطالعه به منظور تعيين ويژگيهاي فردي، باليني و آزمايشگاهي زنان مبتلا به ضايعات پستان در مراجعين به بيمارستان دكتر بسكي گنبدكاووس انجام شد.روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 130 زن داراي ضايعات پستان (خوشخيم و بدخيم) جراحي شده در بيمارستان دكتر بسكي گنبد كاووس طي فروردين 1398 لغايت اسفند 1399 انجام شد. دادههاي دموگرافيك (سن، سابقه خانوادگي و قوميت) و نتايج آسيبشناسي (درجهبندي، نوع ضايعه، نوع جراحي، مكان، اندازه تومور) مورد ارزيابي قرار گرفتند.يافتهها: ضايعات پستان در 51.53% بدخيم و در 48.46% خوشخيم بودند. بيشترين نوع توده بدخيم داكتال كارسينوماي تهاجمي (71.64%) و بيشترين نوع توده خوشخيم فيبروآدنوما (69.84%) بودند. بيشتر موارد بدخيم در بيماران گروه سني 41 تا 50 سال (43.28%) مشاهده شد. تقريباً نيمي از جمعيت مورد مطالعه (49.15%) فاقد سابقه خانوادگي مثبت و حدود يك چهارم بيماران حداقل يكي از بستگان درجه اول يا دوم مبتلا به سرطان پستان داشتند. اكثر مبتلايان (44.78%) تومورهاي بدخيم درجه II داشتند. 78.51% درصد زنان قبل از جراحيهاي پستان تحت شيميدرماني قرار نگرفته بودند. همچنين حدود نيمي از بيماران (58 بيمار، 49.57%)، پس از جراحي تحت هيچگونه درمان كمكي قرار نگرفتند؛ با اين وجود شيميدرماني بيشترين نوع درمان كمكي (16 مورد، 13.86%) بعد از عمل بود. درمان همزمان شيميدرماني و راديودرماني در 24.78% بيماران پس از جراحي انجام گرديد. ارتباط آماري معنيداري بين سن با نوع ضايعه، درمانهاي كمكي بعد از عمل و درگيري گرههاي لنفاوي مشاهده گرديد (P 0.05). بين سن با اندازه تومور و بين سابقه خانوادگي با درجه بدخيمي تومور ارتباط آماري معنيداري وجود داشت (P 0.05). همبستگي معنيداري بين سن و درجه بدخيمي تومور (P=0.02, F(2.48)=4.19) يافت شد. به طوري كه در سن ابتلا پايينتر، درجه بدخيمي بيشتر است.نتيجهگيري: نتايج اين مطالعه نشاندهنده سن پايين ابتلا به ضايعات بدخيم پستان در شهرستان گنبدكاووس در شرق استان گلستان بود. بيشتر ضايعات بدخيم از نوع داكتال كارسينوماي تهاجمي و درجه II بودند. ارتباط مثبت سابقه خانوادگي سرطان بر درجهبندي تومورهاي پستان بهدست آمد.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان