تحليل كمّي و كيفي احاديث مورد اهتمام عارفان مسلمان در متون عرفاني

از ديدگاه مسلمانان پس از قرآن كريم، احاديث معصومين(ع) مهم ترين ميراث دين مبين اسلام است. اين گنجينه گران بها مورد توجه نحله هاي مختلف اسلامي از جمله عارفان مسلمان است. اهل عرفان در پرداختن به حديث، مباني خاص خود را دارند. اختلاف مبناي ايشان با علماي حديث باعث بروز اختلافاتي شده است. گاهي اهل عرفان به جعل و تحريف احاديث منسوب شده اند. به نظر مي رسد تجزيه و تحليل احاديث مورد اهتمام اهل عرفان با روش هاي دقيق علمي راهگشاي فهم مباني و قواعد ايشان در مواجهه با احاديث باشد. اين تحقيق به بررسي هفت حديث مورد اهتمام عارفان مسلمان در 110 منبع عرفاني پرداخته است. تلاش شده است اين احاديث با بهره گيري از روش هاي تحقيق نوين مورد تحليل كمي و كيفي قرار گيرد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد برخي از احاديث عرفاني بيشتر مورد توجه اهل عرفان بوده و استناد به اين احاديث در منابع عرفاني به وفور ديده مي شود.