اثر كاربرد پس از برداشت پلي‌‌آمين‌‌ها بر ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي، تركيب‌هاي زيست‌فعال و فعاليت پاداكسنده ميوه ليموشيرين

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر كاربرد پس از برداشت پلي‌آمين‌ها بر ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي، تركيب هاي زيست‌فعال و فعاليت پاداكسنده ميوه ليموشيرين بود. ميوه‌‌ها در محلول پوترسين (2 و 4 ميلي‌مولار)، اسپرميدين (1 و 2 ميلي‌مولار)، اسپرمين (1 و 2 ميلي‌مولار)، يا آب مقطر (شاهد) به‌‌مدت 10 دقيقه غوطه‌ور شدند. پس از دو و چهار ماه انبارماني (دماي 10 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي 85 درصد) ارزيابي‌‌ها انجام شد. به‌‌طوركلي، تيمارها تاثيري بر ميزان اسيد كل و پي‌‌اچ آب ميوه نداشتند. با كاربرد پلي‌‌آمين‌‌ها از ميزان اتلاف وزن يا كاهش ميزان ماده‌‌هاي جامد محلول كل عصاره كاسته شد و شاخص طعم ميوه‌‌هاي تيمارشده نسبت به شاهد بهتر بود. با گذشت زمان انبارماني، محتواي اسيد آسكوربيك آب ميوه‌‌ها افزايش يافت، اما ميزان فنول كل و فعاليت پاداكسنده كاهش يافت. ميوه‌‌هاي تيمارشده با پلي‌‌آمين‌‌ها محتواي اسيد آسكوربيك، فنول كل و فعاليت پاداكسنده عصاره بيش‌‌تري نسبت به شاهد داشتند. تيمار با هر دو غلظت اسپرمين نسبت به تيمارهاي ديگر بيش‌‌ترين كارايي را در حفظ شاخص طعم و محتواي اسيد آسكوربيك عصاره داشت. شاخص طعم ميوه‌‌هاي تيمارشده با اسپرمين و اسپرميدين مشابه بود. افزون بر آن، محتواي اسيد آسكوربيك ميوه‌‌هاي تيمارشده با اسپرمين مشابه با ميوه هاي تيمارشده با 2 ميلي‌‌مولار اسپرميدين و پوترسين بود. در نهايت، غوطه‌‌وري در اسپرمين 1 ميلي‌‌مولار موثرترين تيمار كاهنده اتلاف وزن و نگهدارنده محتواي فنول كل و فعاليت پاداكسنده عصاره بود و به‌‌عنوان تيمار برتر جهت حفظ كيفيت ميوه ليموشيرين پيشنهاد مي‌گردد.