مطالعه اقتباس سينمايي از عكاسي

با توجه به رشد روزافزون توليد آثار سينمايي كه امروزه محتواي بسياري از آنها تكراري شده است، دستيابي به موضوعات جديد و منابع اقتباس مناسب، بسيار ضروري به نظر مي‌رسد. ادبيات در آغاز بستري مناسب براي اقتباس در اختيار سينما قرار ‌‌داد و داستان‌گويي و روايت‌پردازي در فيلم‌ها يكي از نتايج آن بود. سينما غير از ادبيات از نقاشي، معماري و حتي موسيقي هم اقتباس كرد، اما آيا سينما مي‌تواند از منابع ديگري مثل عكاسي اقتباس كند؟ آيا نمونه‌هايي از اين نوع اقتباس در تاريخ سينما وجود دارد و اگر دارد، اين اقتباس چگونه صورت گرفته است؟ اقتباس از عكاسي چه تأثيري در ساخت فيلم‌ها داشته و آيا توانسته مخاطب را جذب كند؟ در پژوهش پيش رو كه به روش توصيفي‌تحليلي و با شيوۀ جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از منابع كتابخانه‌‌اي و مراجعه به سايت‌‌هاي اينترنتي و مشاهدۀ فيلم‌‌هاي سينمايي و تجزيه‌وتحليل آنها انجام شده، فيلم‌‌هايي بررسي شده كه ارتباطي با عكس و عكاسي داشته‌‌ و از آن اقتباس شده‌‌ است. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد، اقتباس از عكاسي در تاريخ سينما سابقه داشته و فيلم‌هاي متعددي با الهام از آن ساخته شده است. اين فيلم‌ها در دو دسته جاي مي‌گيرند. يك دسته فيلم‌هايي كه از ماهيت مفهومي عكس و عكاسي اقتباس كرده‌اند و دستۀ ديگر فيلم‌هايي كه به ماهيت بصري عكس‌ها توجه كرده‌اند؛ اما اقتباس در دستۀ دوم تنها به‌واسطۀ نقد منتقدان يا اذعان عوامل فيلم‌سازي مشخص است. اين شيوه از اقتباس جز در مواردي معدود، آن‌قدر پررنگ و اثرگذار نيست كه تماشاگر عادي بتواند متوجه آن شود يا در روند موفقيت يك اثر تأثير چشمگيري داشته باشد. به‌هرحال عكاسي مي‌تواند تأثير چشمگيري در خلق ايده‌هاي نو براي فيلم‌سازي داشته باشد و به‌عنوان منبعي مناسب براي اقتباس استفاده شود.