بررسي و سنجش وضعيت شهرها از منظر مولفه‌هاي مديريت بحران شهري (مورد مطالعه: شهرشيروان)

پژوهش حاضر با هدف بررسي و سنجش وضعيت شهرها از منظر مولفه هاي مديريت بحران شهري تدوين شده است. روش تحقيق در اين پژوهش، تركيبي از تحقيقات، كاربردي (استفاده از نتايج و خروجي تحقيق در شهر شيروان) و توسعه‌اي مي‌باشد؛ جامعه ي آماري در پژوهش حاضر، با توجه به تعيين و دسته بندي سازمان هاي مرتبط، از هر سازمان با توجه به تعداد كارمندان نسبت به درصدي كه از كل جامعه آماري تشكيل دادند به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند كه در مجموع تعداد 227 نفر به عنوان نمونه آماري پژوهش حاضر انتخاب شدند. در نهايت از روش نمونه‌گيري غير احتمالي سهميه‌اي كه تعداد نمونه‌ها از قبل مشخص و از متخصصين مي‌باشد، توزيع شدند. يافته ها نشان مي دهد كه در كمترين و نامطلوب ترين ميانگين محاسبه شده برابر با 3.57 به دوره پس از بحران و بازسازي پس از بحران ها تعلق دارد كه در وضعيت رضايت بخشي قرار نداشته است نتايج بخش دوم كه مربوط به شناسايي پهنه هاي آسيب پذير ناشي از مخاطرات در شهر شيروان بوده و در اين بخش 12 شاخص براساس مدل FAHP مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند، كه نتايج بدست آمده نشان داد، ميزان آسيب پذيري در 5.37 درصد از شهر شيروان خيلي كم، 22.38 درصد ميزان آسيب پذيري كم، 14.12 درصد ميزان آسيب پذيري متوسط، 27.75 درصد ميزان آسيب پذيري بالا و 30.39 درصد ميزان آسيب پذيري خيلي بالا است. در واقع مي توان گفت كه ميزان آسيب پذيري  شهر شيروان در 27.75 درصد از شهر پايين و در 58.14 درصد از شهر ميزان آسيب پذيري  بالا است. در محلات مركزي شهر به دليل قدمت بالا، تراكم جمعيت، فرسودگي، كيفيت ابنيه پايين و ... ميزان آسيب پذيري  بالا است. link href= mozextension://e82f9c05bf9c4e2587b0684d37ab5915/skin/s3gt_tooltip_mini.css rel= stylesheet type= text/css #s3gt_translate_tooltip_mini { display: none !important; } /li