مطالعه رابطه نگرش زيست‌محيطي و مصرف پايدار در ميان شهروندان اصفهاني

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه نگرش زيست‌محيطي و مصرف پايدار است. بدين‌منظور با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي، پيمايشي در بين 981 نفر از ساكنان 18 ساله و بالاتر شهر اصفهان انجام شده است. براي سنجش نگرش زيست‌محيطي از مقياس پارادايم جديد زيست‌محيطي (NEP) و براي سنجش مصرف پايدار از ده گويه استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهايSPSS  وAMOS  مورد تحليل قرار گرفته‌اند. نتايج نشان‌دهنده اعتبار مقياس پاردايم جديد زيست‌محيطي در ارزيابي نگرش زيست‌محيطي بزرگسالان شهر اصفهان است. يافته ها نشان داده كه همبستگي معناداري به ميزان 0.295 بين نگرش زيست‌محيطي و مصرف پايدار وجود دارد. هرچه نگرش زيست‌محيطي افراد بهتر باشد كنش‌هاي از لحاظ زيست‌محيطي مناسب‌تري انجام مي‌دهند. هم‌چنين افراد با سطح تحصيلات دانشگاهي نسبت به افراد با تحصيلات ديپلم و پايين‌تر كنش‌هاي مصرفي پايدارتري دارند و زنان كنش‌هاي مصرفي پايدارتري نسبت به مردان انجام مي‌دهند. افرادي كه مالك منزل شخصي هستند، نسبت به مستأجران كنش‌هاي مصرفي پايدارتري دارند. نتايج رگرسيون خطي چندمتغيره نشان داده كه متغير نگرش زيست‌محيطي بيشترين تأثير را بر مصرف پايدار دارد و پس از آن به‌ترتيب متغيرهاي وضعيت تصرف مسكن، جنسيت و تحصيلات بيشترين تأثير را بر مصرف پايدار دارند. ضريب تعيين تعديل‌شده اين متغيرها 0.102 است و اين متغيرها درمجموع، 10.2 درصد از واريانس متغير مصرف پايدار را تبيين مي‌كنند. آلودگي هوا و خشكسالي و كمبود آب از مهم‌ترين مشكلات زيست‌محيطي شهر اصفهان هستند. اهميت كنش‌هاي مصرفي پايدار افراد در حفاظت از محيط‌زيست و نقش نگرش‌هاي زيست‌محيطي آن‌ها در اين كنش‌ها، بيان‌گر نياز به انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه است. آگاه ساختن افراد نسبت به مشكلات زيست‌محيطي و نقش آن‌ها در حفاظت از محيط‌زيست، تغيير نگرش آن‌ها نسبت به محيط‌زيست و ترغيب آن‌ها به انجام كنش‌هاي (مصرفي) پايدار، و هم‌چنين ايجاد بسترهاي مناسب براي كنش‌هاي (مصرفي) پايدار، نيازمند سرمايه‌گذاري و سياست‌گذاري بيشتر در اين حوزه است.