طراحي الگوي كارآفريني سالمندي با رويكرد ساختاري تفسيري

با توجه به اينكه ايران در مسير توسعه است و كارآفرينان سالمند سهم فزاينده اي در فعاليت هاي اقتصادي در كشورهاي توسعه يافته دارند مقوله ي كارآفريني سالمندي ميتواند به سرعت دادن روند توسعه كشور كمك كند. لذا هدف پژوهش حاضر شناسايي عوامل مؤثر بر كارآفريني سالمندي و طراحي الگو با رويكرد ساختاري تفسيري بود. تحقيق حاضر از نوع كاربردي و براساس روش، توصيفي- همبستگي است. تيم تصميم شامل ۱۱ نفر از كارآفرينان سالمند و اساتيد دانشگاهي بودند. در گام اول عوامل مؤثر بر كارآفريني سالمندي با استفاده از مصاحبه عميق به روش داده بنياد شناسايي شدند كه شامل ۲۴ مؤلفه در قالب هشت بعد ويژگي هاي شخصيتي مهارت كارآفرينانه شايستگي كارآفرينانه، انگيزش كارآفرينانه نگرش كارآفرينانه، عوامل شناختي، شبكه هاي انساني و ويژگي هاي رفتاري كارآفرين هستند. در گام دوم براي ارائه الگو از مدل سازي ساختاري تفسيري با نرم افزار اكسل استفاده شد. نتايج نشان دادند الگوي كارآفريني سالمندي داراي چهار سطح است كه شبكه هاي انساني در سطح اول، ابعاد (مهارت كارآفرينانه شايستگي كارآفرينانه، انگيزش كارآفرينانه نگرش كارآفرينانه و عوامل شناختي) در سطح دوم، ويژگي هاي رفتاري كارآفرين در سطح سوم و ويژگي هاي شخصيتي در سطح چهارم قرار دارند لذا مي توان گفت زيربناي كارآفريني سالمندي، ويژگي هاي شخصيتي است همچنين تحليل MICMAC نشان داد ابعاد (ويژگيهاي شخصيتي - ويژگي هاي رفتاري كارآفرين) در خوشه مستقل و بعد (شبكه هاي انساني) در خوشه وابسته و ابعاد (مهارت كارآفرينانه - شايستگي كارآفرينانه- انگيزش كارآفرينانه- نگرش كارآفرينانه- عوامل شناختي) در خوشه پيوندي قرار دارند. يافته هاي تحقيق بازتاب كارآفريني سالمندي به عنوان فرايند بهره گيري از فرصت ها با تركيب منابع توسط عوامل انساني در راستاي خلق ارزش هاي جديد است.