وارسي مولفه‌هاي ذهني‌سازي در الگوي ارتباطي متاهلين ناراضي ايراني: تحليل محتوا

مقدمه : در عصرحاضر درهم آميختن نقش هاي خانوادگي و شغلي  منجر شده است كه بسياري از همسران در برقراري و حفظ رابطه دوستانه و محبت آميز با يك ديگر دچار مشكل شده باشند. هدف از پژوهش حاضر، وارسي مولفه هاي ذهني سازي در الگوي ارتباطي متاهلين ناراضي ايراني بود. روش: مطالعه حاضر درچارچوب مطالعات كيفي از نوع تحليل محتوا قرار مي گيرد. داده ها از دانشجويان متاهل ناراضي دانشگاه تربيت مدرس كه سطح نارضايتي آنها توسط پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ تعيين شده بود و بااستفاده از مصاحبه باز و عميق (نيمه ساختاريافته) جمع آوري گرديد. نمونه گيري به صورت هدفمند و تا مرحله اشباع دادها (15مشاركت كننده) صورت گرفت. نتايج : از تجارب مشاركت كنندگان 2 درونمايه اصلي كنجكاوي و تنظيم هيجان و13 زير طبقه اكتشاف ذهن همسر، ديدگاه هاي متفاوت باوجود تجربه مشترك، بي ارزش كردن ذهن همسر ، واكنش به پيش فرض هاي قطعي شده در ذهن، دخيل كردن پيش فرض هاي ذهني به هنگام گوش دادن به همسر، فعال شدن نظام ترس،فرافكني احساسات،  عدم درك هيجانات ، پرخاشگري، لجبازي، سرايت هيجاني ، نشخوار فكري ، فاجعه سازي و  استخراج گرديد.بحث و نتيجه‏ گيري : باتوجه به تجارب شركت كنندگان، مي توان آموزش و درمان مبتني بر ذهني سازي باتوجه به درونمايه اصلي كنجكاوي و تنظيم هيجان را براي كاهش ميزان تعارضات زناشويي پيشنهاد داد.