تاثير آموزش تاب‌آوري روان‌شناختي بر افكار خودآيند منفي و راهبردهاي مقابله شناختي هيجان در دانشجويان

مقدمه : در مجموع، استرس يك ويژگي كاملاً شناخته شده تجربه زندگي دانشجويي قلمداد مي‌شود. با اين وجود، شواهدي كمي پيرامون نقش سازه تاب‌آوري در رويارويي با تجارب استرس‌زا وجود دارد. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش تاب آوري روان شناختي بر افكار خودآيند منفي و راهبردهاي مقابله شناختي دانشجويان انجام شد.روش : در اين پژوهش شبه تجربي با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري، 30 دانشجوي دانشگاه شهيد بهشتي كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند در دو گروه آزمايش و كنترل، قبل و بعد از آموزش به پرسشنامه افكار خودآيند منفي و پرسشنامه راهبردهاي نظم بخشي شناختي هيجان، پاسخ دادند. از طريق 10 جلسه و هر جلسه يك ساعت، برنامه آموزش تاب آوري روان شناختي به شيوه گروهي براي گروه آزمايش اجرا شد.نتايج : نتايج روش هاي آماري تحليل كواريانس تك متغيري و چندمتغيري نشان داد كه در كوتاه مدت و بلندمدت برنامه مداخله اي در افزايش راهبردهاي انطباقي مقابله شناختي شامل پذيرش، بازارزيابي مثبت، بازتمركز مثبت، تمركز بر برنامه ريزي و ديدگاه گيري و كاهش افكار خودآيند منفي و كاهش راهبردهاي غيرانطباقي مقابله شناختي شامل خودسرزنشگري، دگرسرزنشگري، نشخوارگري ذهني و فاجعه سازي موثر بود.بحث و نتيجه‏ گيري : نتايج مطالعه حاضر نشان مي دهد كه برنامه آموزش تاب آوري روان شناختي از طريق تقويت راهبردهاي تفكر مثبت، راهبردهاي انطباقي مديريت هيجان و همچنين ارتقاي مهارت هاي رابطه بين فردي، در تحقق ايده مصونيت رواني فراگيران به طور تجربي موثر واقع مي شود.