اثربخشي‌آموزش برخط برنامه شفقت به خود بهوشيار بر اضطراب سلامت و انعطاف‌پذيري روان‌شناختي در دوران شيوع بيماري كرونا

مقدمه : همه‌گيري بيماري نوظهور كروناويروس (COVID-19) و پيامدهاي آن، اثرات گوناگوني بر جنبه‌هاي رواني و اجتماعي افراد جامعه گذاشته است. اين بيماري همه‌گير استرس و اضطراب قابل‌توجهي را در بسياري از افراد در سراسر جهان به وجود آورده است. با توجه به ارتباط اضطراب سلامتي و انعطاف‌پذيري روان‌شناختي، يكي از روش‌هايي كه مي‌تواند مؤثر باشد برنامه آموزش شفقت به خود بهوشيار است. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي برنامه آموزش شفقت به خود بهوشيار به صورت برخط بر روي اضطراب سلامتي و انعطاف‌پذيري روان‌شناختي افراد جامعه در دوران شيوع كرونا بوده است. بنابراين با توجه به هدف، جهت ارائه خدمات بهداشت روان و كاهش خطر ابتلا به بيماري، يك شبكه مشاوره از راه دور طراحي شد.روش : پژوهش حاضر، يك پژوهش آزمايشي با پيش‌آزمون_پس‌آزمون و گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي افرادي بود. كه پرسشنامه اضطراب سلامتي را در شبكه هاي اجتماعي پر كردند. از بين افرادي كه پرسشنامه اضطراب سلامتي را پر كرده و نمره اضطراب سلامتي بالاي 1 انحراف استاندارد بالاتر از ميانگين (40) كسب كرده بودند، تعداد 24 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گمارده شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس اضطراب سلامت سالكوسكيس و وارويك (2002)، انعطاف‌پذيري روان‌شناختي دنيس و وندروال (2010) و مقياس شفقت به خود نف (2003) استفاده شد. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت آموزش بر خط (آنلاين) شفقت به خود بهوشيار قرار گرفتند ولي گروه گواه هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكردند. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار spss 2019 استفاده شد.نتايج : نتايج تجزيه وتحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش شفقت به خود بهوشيار منجر به كاهش اضطراب سلامت نسبت به گروه گواه در پس‌آزمون شد. علاوه بر اين برنامه آموزش شفقت به خود بهوشيار در افزايش انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و شفقت به خود تأثير مثبت داشت(F=17.22, P=0.001).بحث و نتيجه ‏گيري : با توجه به يافته‌هاي مطالعه حاضر، درمانگران مي‌توانند از برنامه آموزش شفقت به خود بهوشيار براي كمك به كاهش اضطراب سلامت و افزايش انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و شفقت به خود در افراد داراي اضطراب سلامت مورداستفاده قرار دهند.