ويژگي‌هاي روانسنجي نسخه فارسي مقياس ناسازواري در روابط عاشقانه

مقدمه: بروز تعارض و اختلاف در روابط عاطفي اگرچه اجتناب ناپذير است، مي‌تواند بر كيفيت و دوام آن رابطه تاثير به‌سزايي داشته باشد. شناخت عوامل موجب اختلاف، علاوه بر آنكه گامي مؤثر در ارزيابي رابطه است؛ مي‌تواند مقدمه‌اي براي حل مسئله و پيشگيري از جدايي‌هاي متعاقب بروز اختلافات و مشكلات باشد. بدين منظور هدف اين بررسي، آماده سازي و هنجاريابي نسخه فارسي مقياسي است كه بر مبناي آن ناسازواري روابط عاشقانه مورد ارزيابي قرار مي گيرد. روش: پژوهش حاضر بر روي گروه نمونه‌اي شامل 285 نفر زن و مرد ساكن در شهر تهران كه به شيوه در دسترس انتخاب شده بودند، اجرا شد. مقياس ناسازواري در روابط عاشقانه پس از طي مراحل ترجمه – بازترجمه ، همراه با مقياس ارزيابي رابطه و پرسشنامه شادكامي آكسفورد اجرا شد. جهت بررسي روايي مقياس به بررسي روايي سازه با روش‌هاي تحليل عاملي تأييدي و روايي همگرا و واگرا از طريق همبستگي پيرسون پرداخته شد. براي بررسي اعتبار آن از روش محاسبه آلفاي كرونباخ و پس از گذشت دو هفته، آزمون اصلي به روش بازآزمايي براي 30 نفر از شركت‌كنندگان اجراي مجدد شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش همبستگي پيرسون، تحليل عاملي تأييدي صورت گرفت.نتايج: نتايج تحليل عاملي مقياس ناسازواري در روابط عاشقانه، 6 عامل: توجه و ابراز علاقه ناكافي، حسادت يا خيانت، مسئوليت‌ها و خرده وظايف خانه، رابطه جنسي، كنترل‌ و تسلط ديگري، مسائل مالي و برنامه‌هاي آينده را به دست داد. اعتبار عوامل با استفاده از آلفاي كرونباخ (α=/75_0/90 ) براي خرده مقياس‌ها؛ (0/9-0/72)  براي كل آزمون (0/82 ) به‌دست آمد. همچنين براي بررسي روايي همگرا، همبستگي معناداري بين عوامل مقياس ناسازواري در روابط عاشقانه با پرسشنامه ارزيابي رابطه و روايي واگرا با پرسشنامه شادكامي به‌دست آمد.بحث و نتيجه گيري: به طور كلي مي‌توان گفت نسخه فارسي مقياس ناسازواري در روابط عاشقانه، ساختاري 6 عاملي دارد كه با زبان و فرهنگ ايراني سازگار است و عوامل آن در نسخه فارسي منطبق با نسخه اصلي مقياس مي باشد. همچنين اين مقياس داراي اعتبار و روايي مناسب براي كاربرد در پژوهش‌ها با نمونه‌هاي ايراني و فارسي زبان است.