همايندي خواب‌آلودگي و صرع: ارزيابي كاركرد شناختي، كيفيت و شدت درد و نشانگرهاي شدت بيماري

زمينه و هدف: خواب آلودگي از مهمترين شكايات بيماران مبتلا به تشنج بوده كه تعامل پيچيده اي با يكديگر دارند. همايندي اين دو مي تواند طيف وسيعي از كاركردهاي شناختي، تظاهرات درد و شاخص هاي بيماري را تحت تاثير قرار دهد كه بسياري از آنها نيز مبهم باقي مانده است. از اين رو، هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير همايندي خواب آلودگي و صرع بر كاركردهاي شناختي، كيفيت و شدت درد و نشانگرهاي شدت بيماري مي باشد.   روش كار: در يك مطالعه موردشاهدي، 68 بيمار مبتلا به صرع (در دو گروه واجد و فاقد خواب آلودگي) توسط نمونه گيري هدفمند انتخاب و با استفاده از سياهه جامع متغيرهاي جمعيت شناختي و باليني، مقياس خواب آلودگي استنفورد، ارزيابي شناختي مونترال، پرسشنامه درد مگ گيل و مقياس آنالوگ بصري ارزيابي شدند. داده ها با استفاده از آزمون هاي تي استيودنت مستقل، تحليل كواريانس چندمتغيره و تك متغيره با كنترل متغيرهاي مخدوش كننده احتمالي، كاي اسكوئر، دقيق فيشر و يومنوايت ني تحليل شدند. يافته ها: تحليل ها بعد از كنترل متغيرهاي مخدوش كننده نشان داد كه بين دو گروه از بيماران مبتلا به صرع واجد و فاقد خواب آلودگي در مولفه هاي زبان، انتزاع، يادآوري با تاخير، نمره كل مونترال، ادراك حسي درد، ارزيابي درد، نمره كل مگ گيل، فراواني واژگان و شدت درد تفاوت معني داري وجود دارد (0.05 P). همچنين بيماران واجد خواب آلودگي فراواني بالاتري را نسبت به همتايان خود در رخداد تشنج، ابتلا به همايندي بيماري جسمي، سوابق تشخيص روانپزشكي و استفاده توامان از AEDها و داروهاي روانپزشكي نشان دادند (0.05 P). نتيجه گيري: خواب آلودگي با نقايص شناختي (همچون زبان، انتزاع و يادآوري)، تشديد ادراك درد، افزايش شدت درد و رخداد تشنج و فراواني بالاي بيماري هاي جسمي همايند، سابقه تشخيص روانپزشكي و استفاده همزمان از AEDها و داروهاي روانپزشكي در ارتباط است.