مواجهه جوانان با سياست گذاري پوشش در ايران

مطالعۀ پوشش مردم هر جامعه سرنخ‌هاي قابل توجهي از تغييرات فرهنگي و اجتماعي پنهان هر جامعه و روح زمانه ارائه مي‌دهد. وضعيت خاص سياستگذاري پوشش و پوشاك در جامعه ايران پس از انقلاب اسلامي باعث شده است تا پديدۀ پوشش و پوشاك در ايران اهميت سياسي و فرهنگي مضاعفي بيابد. مطالعة تغييرات پوشش با گشودن مسيري براي فهم خوانش‌ها و تفسيرهاي كنشگران روزمره ‌ـ ‌كه اغلب در مطالعات و سياستگذاري ناديده گرفته مي‌شوند‌ـ توجه پژوهشگران را به مقاومت‌ها يا همراهي‌ها در برابر سياستگذاري‌ها جلب مي‌كند و در نگاهي كلان‌تر مي‌تواند پاسخگوي پرسش از موفقيت يا شكست آنها در ملموس‌ترين سطح زندگي روزمره باشد. هدف اين پژوهش، تبيين فهم و دريافت جوانان از سياستگذاري پوشش در چنين بافتي است. از اين رو، تحقيق پيش رو به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه جوانان به مثابه يكي از مخاطبان هدف اصلي در سياستگذاري پوشش، چه مواجهه‌اي با سياست‌هاي اجرا شده در اين زمينه دارند؟ براي پاسخ به پرسش مذكور از روش مصاحبۀ عميق نيمه ساختاريافته بهره گرفته شده است. مصاحبه با ۲۵ جوان ۱۸ تا ۳۰ ساله در نهايت ما را به اين پاسخ رساند كه سياست‌گذاري‌هاي صورت گرفته در زمينۀ نوع پوشش جوانان، بر خلاف برداشت اوليه، اثربخش بوده‌اند زيرا در نگاه مصاحبه‌شوندگانِ جوان امروز، پوشش آنها نه امري سياسي و تاريخي و ماحصل برخوردها و كشمكش‌هاي طولاني، بلكه امري شخصي و سياست‌زدوده است؛ هرچند برخي تغييرات در پوشش و پوشاك جوانان را حاصل گشايش‌هاي سياسي و اجتماعي مي‌دانند. همچنين جوانان در مواجهه با نگاه خانواده‌ها و سياستگذاران به موضوع پوشش، رويكرد مدارا را ترجيح مي‌دهند.