اثر سطوح مختلف سلنات و سلنيت سديم بر ويژگي‌هاي مورفولوژيك و غلظت عناصر غذايي در نعناع فلفلي

به‌منظور بررسي اثر سلنات سديم (Na2SeO4) و سلنيت سديم (Na2SeO3) بر برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيك و غلظت عناصر غذايي در نعناع فلفلي، آزمايشي در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار و سطوح مختلف سلنات سديم و سلنيت سديم (0، 4، 8 و 12 ميلي‌گرم بر ليتر) در شرايط كشت بدون خاك در محلول هوگلند در گلخانه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد. سپس صفات مورفولوژيك و غلظت عناصر غذايي برگ در مرحله گلدهي اندازه‌گيري شدند. نتايج نشان داد كاربرد دو فرم سلنيوم در غلظت 4 ميلي‌گرم بر ليتر موجب افزايش صفات رشدي در نعناع فلفلي شد. بيشترين غلظت هر دو نمك سبب كاهش رشد گياه شد. همچنين با افزايش غلظت سلنيت و سلنات سديم، غلظت سلنيوم برگ افزايش يافت؛ ولي كاربرد سلنات سديم موجب افزايش بيش‌تر غلظت اين عنصر در برگ شد. هر دو فرم سلنيوم موجب افزايش غلظت عناصر پرمصرف و كم‌مصرف برگ نعناع فلفلي شد. در تيمار 4 ميلي‌گرم بر ليتر سلنات سديم، غلظت عناصر غذايي پرمصرف برگ شامل فسفر، پتاسيم، كلسيم و منيزيم به‌ترتيب 11/1، 3/2، 11/6 و 9/2 درصد نسبت به شاهد افزايش يافت كه اين تغييرات به لحاظ آماري نسبت به شاهد معني‌دار نبود. بيش‌ترين غلظت نيتروژن در تيمار 4 ميلي‌گرم بر ليتر سلنيت سديم مشاهده شد كه با افزايش 43/7 درصدي نسبت به شاهد همراه بود. در سطوح 4، 8 و 12 ميلي‌گرم بر ليتر سلنات و سلنيت سديم، غلظت عناصر آهن، بور، روي و مس (به‌جز موليبدن و منگنز) افزايش يافت. به‌طوري‌كه بيش‌ترين غلظت عناصر آهن و بور مربوط به تيمار 12 ميلي‌گرم بر ليتر سلنات سديم بود كه به‌ترتيب 60/2 و 25/7 درصد نسبت به شاهد افزايش يافت. بيش‌ترين غلظت عناصر روي و مس مربوط به تيمار 12 ميلي‌گرم بر ليتر سلنيت سديم بود كه به‌ترتيب 63/3 و 40/6 درصد افزايش نسبت به شاهد مشاهده شد. به‌طور كلي مي‌توان نتيجه‌گيري كرد سطح كاربرد 4 ميلي‌گرم بر ليتر سلنات سديم مي‌تواند براي بهبود رشد و شرايط تغذيه‌اي گياه نعناع فلفلي مورد استفاده قرار گيرد.