بررسي نمونه‌هاي تفسيري مفسران ديوبنديه در آيات اولي الامر، اكمال، تطهير و مباهله

هركدام از فرق و گروه‌هاي مسلمان براي فهم و تبيين آيات قرآن كريم مباني و روش‌هاي متفاوتي متناسب با اعتقادهاي خود برگزيده‌اند. يكي از اين فرق، فرقه ديوبنديه است كه تا حدودي روش متفاوت از ديگر فرقه‌هاي اهل‌تسنن را در تفسير قرآن كريم اتخاذ نموده است. ديوبنديه از نظر فكري به حياتي و مماتي تقسيم شده است، ازاين‌رو در مباني و روش تفسير قرآن و ديگر مسائل ديني از يكديگر متمايز مي‌گردند؛‌ بر اين بنياد ضرورت دارد كه با تمركز بر مباني و روش اين فرقه، نمونه‌هاي تفسيري ديوبنديه بيان شود. سؤال اصلي پژوهش حاضر تحليل و بررسي نمونه‌هاي تفسيري ديوبنديه است. براي دستيابي به پاسخ مناسب از منابع معتبر ديوبنديه استفاده شده و نتيجه اينكه عمده روش تفسيري ديوبنديه نص و نقل‌گرايي است. آنان در تفسير آيات ولايت بر پايه مباني و پيش‌فرض اهل‌تسنن به تفسير پرداخته و در برخي موارد ضمن پذيرش روايات سبب نزول درباره امام علي× و اهل بيت^ به توجيه روايات پرداخته‌اند تا به رد ديدگاه شيعه بيانجامد.