تاثير ميكروسيليس و نانوسيليس بر رواني و مشخصات مكانيكي بتن خودتراكم حاوي الياف پلي‌پروپيلن

با توجه به گسترش بتن خودتراكم و لزوم كاهش عيار سيمان و افزايش مقاومت بتن، در اين مطالعه اثر ميكروسيليس، نانوسيليس و الياف پلي‌پروپيلن بر بتن خودتراكم بررسي شد. در واقع ميكروسيليس، نانوسيليس و الياف پلي‌پروپيلن به صورت تكي، دوتايي و تركيب سه تايي در طرح مخلوط بتن خودتراكم مورد بررسي قرار گرفتند. به اين منظور 23 طرح مخلوط ساخته ‌شد. در راستاي بررسي خواص خودتراكمي بتن آزمايش‌هاي حلقه J، قيف V، جريان اسلامپ و T50 انجام شد. همچنين آزمايش‌هاي مقاومت فشاري، كششي و خمشي بر روي بتن سخت ‌شده در سن 28 روزه بررسي گرديد. نتيجه آزمايش ها نشان داد كه ميكروسيليس و نانوسيليس علاوه بر كاهش كارايي بتن خودتراكم، مقاومت فشاري، كششي و خمشي آن را افزايش مي‌دهند. الياف پلي‌پروپيلن مشخصات مكانيكي بتن، به خصوص مقاومت كششي و خمشي آن، را افزايش داد. همچنين با افزودن همزمان ميكروسيليس، نانوسيليس و الياف مشخصات مكانيكي بتن خودتراكم بهبود مضاعف يافت. بهترين طرح با بيشترين مقاومت فشاري، نمونه داراي 5 درصد ميكروسيليس،0/75 درصد نانوسيليس و 1/5 درصد الياف بود. مقاومت فشاري اين طرح نسبت به نمونه شاهد 40 درصد افزايش يافت. همچنين طرح بهينه در مقاومت كششي و خمشي داراي 5 درصد ميكروسيليس، 0/75 درصد نانوسيليس و 1 درصد الياف بود. مقاومت كششي و خمشي اين طرح نسبت به نمونه شاهد به ترتيب 26 و 28 درصد افزايش داشت. به دليل روان تر بودن اين طرح مخلوط نسبت به طرح داراي 1/5 درصد الياف، كار كردن با آن آسان تر بود. كاهش مقاومت فشاري آن هم نسبت به طرح داراي 1/5 درصد الياف كمتر از 3 درصد بود. بنابراين بهترين طرح مخلوط اين تحقيق شامل 5 درصد ميكروسيليس، 0/75 درصد نانوسيليس و 1 درصد الياف پلي‌پروپيلن بود.