بررسي عملكرد غشائي در ظرفيت باربري تيرهاي بتن مسلح لاغر مقيد

در سال هاي اخير در پژوهش هاي متعددي به عملكرد غشائي و چگونگي محاسبه آن پرداخته شده است. عوامل و پارامترهاي متعددي در تحليل و محاسبه اين پديده نقش دارند. تعيين ميزان اثرگذاري هر پارامتر بر پاسخ ظرفيت باربري با توجه يه افزايش طول، باعث شد در اين پژوهش ضرورت بر آن باشد تا با بهره گيري از يك مدل عددي به تحليل تيرهاي بتن مسلح با نسبت هاي لاغري (طول دهانه به ارتفاع مقطع) متفاوت و بررسي تاثير پارامترهاي مقاومت فشاري بتن، نسبت مسلح ‌كننده، سختي محوري و سختي دوراني تكيه‌گاهي بر پاسخ ظرفيت باربري تير پرداخته شود. اين مدل عددي مبتني بر تحليل‌هاي مقطعي در امتداد تير و برقراري شرايط تعادل و سازگاري در هر مقطع و در كل تير است كه با استفاده از نرم‌افزار برنامه نويسي فرترن كدنويسي شده است. نتايج تحليل ها نشان مي‌دهد با افزايش لاغري ميزان تاثير پارامترها بر عمل غشائي در تيرهاي بتن مسلح كاهش مي‌يابد. همچنين مشاهده مي‌شود تاثير افزايش هر چهار پارامتر بر ظرفيت باربري در تيرهاي كوتاه بيشتر است. به صورتي كه افزايش 0/75 درصدي مقاومت فشاري بتن در تير با نسبت لاغري 9 باعث افزايش ظرفيت باربري به ميزان 111 kN مي شود در حالي كه براي لاغري 31 اين مقدار kN 26 افزايش مي يابد كه براي ساير پارامترها نيز به همين نسبت كاهش مشاهده مي شود. همچنين براي سختي‌هاي تكيه گاهي نيز مشاهده شد اثرپذيري پاسخ ظرفيت باربري با مقدار سختي‌ها رابطه غيرخطي دارد به صورتي كه افزايش 10 درصدي در سختي‌هاي پايين تاثير بيشتري نسبت به افزايش 10 درصدي در سختي هاي بالا بر پاسخ تير دارد.