ارزيابي تحليلي تاثير نوع اتصال مهاربند فولادي همگراي ضربدري به قاب بتن‌آرمه

يكي از روش‌هاي مقاوم‌سازي و بهسازي لرزه‌اي قاب‌هاي بتن مسلح استفاده از مهاربندهاي فولادي مي‌باشد. استفاده از اين نوع سيستم به دليل اجراي آســان، مسـائل اقتصـادي و عملكرد مناسب در برابر نيروهاي جانبي، نسبت به ديگـر سيستم‌هاي مقاوم‌سازي بيشتر مورد توجه محققين قرار گرفته است. خصوصيات اتصال در اين نوع از سيستم سازه‌اي حائز اهميت به سزا بوده و مي‌تواند در نتايج به دست آمده اعم از شكل‌پذيري، مقاومت، سختي و ... نقش مهمي را ايفا كند. جزئيات و رفتار اين نوع اتصالات كمتر مورد توجه محققين بوده است و در تحقيق حاضر تلاش گرديده تا نگاه دقيق‌تري نسبت به اين موضوع صورت گيرد. مدل‌سازي و تحليل‌هاي عددي در اين پژوهش با استفاده از نرم افزار المان محدود ABAQUS انجام يافته و مجموعاً 8 مدل مورد بررسي قرار گرفته كه شامل 3 گروه مختلف از جنبه نوع اتصال مهاربند فولادي به قاب بتن آرمه مي باشد. اين اتصالات شامل بولت ها و صفحات فولادي، ژاكت فولادي و باكس فولادي مي‌باشند كه در هر گروه حالت‌هاي مختلف مورد مقايسه واقع شده است. بر اساس نتايج به دست آمده از تحليل غيرخطي نمونه‌ها مشخص گرديد كه اتصال مهاربند فولادي به قاب بتني توسط بولت هاي مدفون در بتن و صفحات فولادي داراي افزايش قابل توجه در سختي، مقاومت و شكل‌پذيري مي‌باشد. همچنين اين تقويت ها داراي بيشينه استهلاك انرژي، كمينه ترك خوردگي قاب بتني و كاهش فولاد مصرفي در اتصالات است.