بررسي عددي تاثير آلودگي نفت خام بر پايداري شيرواني خاك رسي

حضور مواد نفتي (آلودگي هاي نفت خام) در خاك رسي با حد رواني كم (CL) در اثر فرآيندهاي فيزيكي و شيميايي باعث ايجاد تغييرات در منحني تنش–كرنش، گوه گسيختگي، ناحيه پلاستيك و انرژي كرنشي شيرواني هاي خاكي در مقايسه با خاك غيرآلوده مي شود. اين تغييرات اغلب باعث كاهش ضريب اطمينان در برابر گسيختگي، افزايش ناحيه پلاستيك و كاهش پايداري شيرواني هاي خاكي مي شود. تاكنون تاثير آلودگي نفت خام بر روي پارامترهاي مقاومت برشي خاك به وسيله آزمايش برش مستقيم و مدول عكس العمل بستر به وسيله آزمايش بارگذاري صفحه اي براي انواع خاك هاي رسي و ماسه اي آزمايش شده است. اكنون در اين پژوهش اثر تغييرات ميزان آلودگي نفتي در بازه 0 تا 16% (0-4%-8%-12%-16%) بر روي ضريب اطمينان پايداري شيرواني خاك رسي به وسيله مدل سازي عددي روش اجزاء محدود در نرم‌افزار ABAQUS انجام گرفته است. ارتفاع شيرواني هاي خاك رسي  m10،  m13 و  m16 و زاويه شيب شيرواني خاكي ◦53 مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه افزايش آلودگي نفتي، سبب كاهش ميزان پايداري در شيرواني خاك رسي مي شود. به طوري كه پيش بيني مي شود كه ميزان ضريب اطمينان شيرواني خاك رسي با افزايش آلودگي نفتي از 0 تا 16% به اندازه 72% كاهش يابد. همچنين افزايش تنها 4% در ميزان آلودگي نفت خام در شيرواني خاك رسي (12% تا 16% آلودگي نفتي)، سبب افزايشي معادل 2 الي 3 برابري در جابه جايي افقي و افزايش 3 الي 4 برابري در جابه جايي قائم مي شود.