ارائه رابطه تجربي براي تخمين زمان تناوب اصلي قاب‌هاي خمشي فولادي با در نظر گرفتن اثرات نامنظمي در پلان و ارتفاع و اندركنش خاك و سازه

آيين‌نامه‌هاي مختلف طراحي سازه‌ها در برابر زلزله، روابط گوناگوني را جهت محاسبه دوره تناوب اصلي ارتعاش ساختمان‌ها ارائه مي‌نمايند. اين روابط تجربي معمولاً از انجام آزمايش‌هاي گوناگون بر روي ساختمان‌هاي موجود و اندازه‌گيري دوره تناوب آن‌‌ها به‌ دست مي‌آيند و عمدتا بر مبناي ارتفاع سازه مي‌باشند. به‌ دليل رابطه مستقيم پارامترهاي طراحي همچون برش پايه و جابجايي ساختمان با دوره تناوب سازه، برآورد دقيق‌تر دوره تناوب از روابط آيين‌نامه از اهميت بالايي برخودار است. اين مقاله به ارائه رابطه تجربي براي تخمين دقيق‌تر زمان تناوب اصلي قاب‌‌هاي خمشي فولادي با در نظر گرفتن اثرات نامنظمي در پلان و ارتفاع و اندركنش خاك و سازه پرداخته است. در همين راستا پايگاهي متشكل از 45 داده ميداني زمان تناوب، اطلاعات معماري و ژئوتكنيك براي ساختمان‌هاي با قاب خمشي فولادي استخراج گرديده است. سپس رابطه‌اي تجربي براي تخمين زمان تناوب اصلي با در نظر گرفتن اثرات نامنظمي و اندركنش خاك و سازه با استفاده از برازش كمّيتي پيشنهاد گرديده و با نتايج حاصل از رابطه استانداردهاي 2800، ASCE7-16 و  UBC-97مقايسه شده است. رابطه پيشنهادي با استفاده از 10 زمان تناوب طبيعي حاصل از مدل‌سازي تحليلي سازه‌هاي واقعي شهر تهران، صحت‌سنجي شده ‌است. نتايج حاصل از رابطه پيشنهادي با دقت خوبي، ميزان زمان تناوب طبيعي را پيش‌بيني مي‌نمايند. داده‌هاي حاصل از روابط پيشنهادي استاندارد 2800، ASCE7-16 و  UBC-97براي زمان تناوب سازه‌هاي با ارتفاع متوسط و زياد با مقادير واقعي اختلاف قابل ملاحظه‌اي دارند.