مطالعه آزمايشگاهي كاشت چسبي ميلگرد در بتن تحت بارهاي كششي و برشي

امروزه روش هاي متنوعي براي تقويت سازه ها توسعه پيدا كرده است و يكي از تكنيك هاي پركاربرد كاشت ميلگرد در اعضاي بتني است. هدف اصلي در اين پژوهش بررسي كارآئي و ايمني كاشت ميلگرد در شرايط كارگاهي نسبتاً خوب در ايران شامل تكنيك اجرا، چسب و بتن مصرفي است. بدين معني كه با فرض رعايت ضوابط آيين نامه ACI 318-19 و شرايط اجرايي نسبتاً خوب، اثر پارامترهايي همچون چسب موجود در ايران، طول مهار، فاصله ميلگرد از لبه نمونه بتني، و كاشت تكي و گروهي، در نمونه هاي مسلح و غيرمسلح بررسي شود. براي اين منظور، هشت آزمايش كشش و هشت آزمايش برش بر روي نمونه ميلگردهاي كاشته شده انجام شد. كاشت توسط چسب اپوكسي دو جزئي هيلتي صورت گرفت و مطالعات نشان داد كه با افزايش عمق كاشت و فاصله گرفتن از لبه نمونه بتني، هم ظرفيت كششي و هم برشي افزايش پيدا مي كند. در كاشت گروهي، با كاهش فاصله ميلگردها، مقاومت اوليه بين چسب و بتن كاهش مي يابد و دليل آن ايجاد ترك بين دو ميلگرد است. در نهايت، نتايج به دست آمده از آزمايش ها با روابط آيين نامه ACI 318-19 مقايسه گرديد. مقايسه نشان داد آيين نامه مذكور با ضريب اطمينان حداقل 1/5 براي كشش و ضريب اطمينان 2 براي برش، ظرفيت ميلگردهاي كاشته شده را پيش بيني مي كند.