بررسي رفتار مكانيكي بتن اليافي حاوي پوميس و متاكائولن و مقاومت شيميايي آن در برابر حملات اسيدي

اخيراً، در روسازي‌هاي بتني فرودگاه‌ها و آزادراه‌ها، استفاده از الياف در بتن براي كاهش ترك‌ها و افزايش فاصله درز اتصالات دال‌هاي بتني رواج يافته است. اما، رفتار دوامي آن‌ها در برابر حملات باران‌هاي اسيدي كمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف اين مقاله بررسي عملكرد مكانيكي و دوامي بتن تقويت شده با الياف پلي الفين و پلي‌پروپيلن حاوي 15% مواد پوزولاني (پوميس يا متاكائولن) به‌ جاي سيمان پرتلند تيپ دو مي‌باشد. در اين راستا مقاومت فشاري و خمشي جهت بررسي رفتار مكانيكي طرح مخلوط‌هاي مورد مطالعه در سنين مختلف اندازه‌گيري شدند. از سوي ديگر، مقاومت شيميايي در برابر حملات باران‌هاي اسيدي شبيه‌سازي شده از طريق بررسي عيني، اندازه‌گيري افت وزني و مطالعات ريزساختاري از طريق آناليز سي‌تي‌اسكن و آزمايش SEM صورت گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده، افزودن هر دو الياف مذكور در بتن باعث كاهش مقاومت فشاري در مقايسه با مقدار متناظر در بتن شاهد شد. ولي برعكس افزايش مقاومت خمشي را در پي داشت، كه اين اثر با افزودن مواد پوزولاني به ‌مراتب چشمگيرتر گرديد. با اين وجود، بتن معمولي و اليافي حاوي مواد پوزولاني عملكرد منفي‌اي در برابر حملات باران اسيدي از خود نشان دادند. بر اساس نتايج سي‌تي‌اسكن و آناليز SEM، بتن‌هاي حاوي مواد پوزولاني داراي ساختار متخلخلي هستند. همچنين به دليل واكنش‌هاي آهك‌زدايي ناشي از حملات اسيدي نسبت كلسيم به سيليسيم در آن‌ها به‌ مراتب كمتر از نمونه شاهد مي‌باشد.