يك الگوي بار جانبي اصلاح شده در تحليل استاتيكي خطي

روش هاي متفاوتي جهت تعيين الگوي بار جانبي استاتيكي ارائه شده است. علي رغم سادگي روش هاي موجود، دقت اين روش ها به ويژه در مورد سازه هايي كه اثر مودهاي ارتعاشي بالاتر در آن‌ها حائز اهميت است، مطلوب نيست. در اين مقاله يك روش جديد جهت اصلاح الگوي بارگذاري در تحليل استاتيكي خطي ارائه شده است. در روش پيشنهادي ابتدا پاسخ ميانگين سازه از تحليل ديناميكي تحت چند ركورد زلزله محاسبه مي گردد. سپس الگوي استاتيكي متناظر با اين پاسخ از طريق محاسباتي مبتني بر ديناميك سازه ها بسط مي يابد. در پايان جهت كاربردي نمودن اين ايده، با استفاده از يك جامعه آماري، رابطه و گرافي جهت محاسبه الگوي بارگذاري در ساير ساختمآن‌ها به دست مي آيد. با توجه به استخراج اين روش بر اساس پاسخ سازه تحت تحليل تاريخچه زماني خطي، نشان داده مي شود كه اين روش دقت مناسبي در تخمين پاسخ سازه در برابر نيروي زلزله دارد. علاوه بر اين داراي سادگي و كارآئي روش هاي سنتي نيز مي باشد. روش توسعه يافته در تحقيق حاضر، براي سه قاب 5، 10 و 14 طبقه با دوره تناوب هاي مختلف و تحت تحريك 14 شتاب‌نگاشت، مورد ارزيابي قرار مي گيرد و نتايج آن با الگوهاي پيشنهادي استاندارد 2800 و دستورالعمل FEMA-356 مقايسه مي گردد. نتايج نشان مي‌دهد، متوسط خطاي روش پيشنهادي در سازه 5، 10 و 14 طبقه تقريباً در حدود 7، 5 و 7 درصد است. در حالي كه مقادير خطاي الگوهاي پيشنهادي دو آيين نامه تقريبا 20، 10 و 25 درصد است. ضمناً مقايسه توزيع جابجايي نسبي در ارتفاع اين قاب ها براي روش پيشنهادي و تحليل ديناميكي، نشان از عملكرد مطلوب روش پيشنهادي دارد. نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي دهد كه روش پيشنهادي در محاسبه پاسخ سازه در مقايسه با روش تحليل استاتيكي معادل استاندارد 2800 و دستورالعمل FEMA-356 از دقت بالاتري برخوردار است و مي تواند جهت تعيين يك الگوي بار جانبي مناسب در آئين نامه هاي لرزه اي پيشنهاد گردد.