تاثير جنس و دانه بندي مصالح سنگي ريزدانه و بافت سطحي مختلف بر پايايي مقاومت سايشي رويه بتن غلتكي

مشكل اصلي استفاده از رويه‌هاي بتن غلتكي، مقاومت اصطكاكي و بعضاً مقاومت سايشي كم آن به ترتيب به دليل كوبيدگي مخلوط و عدم عمل‌آوري مناسب در حين اجرا است. براي رفع اين دو مشكل، در اين مقاله بافت‌هاي مختلف درشت بر روي نمونه‌هاي بتني ايجاد شدند. همچنين به ‌منظور بهبود بافت ريز در اين تحقيق از ريزدانه‌هاي سيليسي، آهكي و تركيب 50-50 درصد اين دو با هم به ‌صورت شكسته و طبيعي، در مجموع 8 طرح اختلاط استفاده شد. هدف از اين مقاله بررسي پايايي مقاومت سايشي بافت‌هاي ميكرو و ماكرو مخلوط‌هاي بتن غلتكي به روش شبيه‌سازي پيشنهاد شده در استاندارد ASTM C 944 است. نتايج نشان داد كه بافت‌هاي مختلف درشت مقاومت سايشي تقريباً يكساني دارند. نتايج مختلف نشان داد كه مقاومت سايشي با حساسيت بيشتري به طرح اختلاط بتن وابسته است. نتايج نشان داد به‌ جز ماسه سيليسي شكسته كه بهترين مقاومت سايشي را ايجاد مي‌كرد، تركيب مصالح آهكي و سيليسي طبيعي با هم باعث بهبود مقاومت سايشي مخلوط نسبت به مخلوط‌هاي ساخته ‌شده با هر يك از اين سه نوع ماسه مي‌شود.