طراحي الگوي بومي‌مديريت دانش در ‌‌‌‌سازمان‌هاي دولتي ايران

امروزه خلق، ذخيره و مديريت دانش در ‌‌‌‌سازمان‌ها به راهبردي ارزش‌آفرين تبديل شده است و مديريت بهينه آن مي‌تواند به رشد و توسعه راهبردي سازمان كمك كند. هدف اين پژوهش طراحي الگوي بومي‌ مديريت دانش با قابليت انطباق در ‌‌‌‌سازمان‌هاي دولتي ايران است. در بخش كيفي شناسايي مؤلفه‌ها با استفاده از مطالعات ‌كتابخانه‌اي و مراجعه به خبرگان به روش غير تصادفي هدفمند گلوله برفي انجام شد و در بخش كمي، ‌با مرور يك نمونۀ 321 نفره به روش تصادفي چند مرحله‌‌اي از واحدهاي مديريت منابع انساني چهار وزارتخانۀ كشور، امور اقتصادي و دارايي، فرهنگ و ارشاد اسلامي، و آموزش و پرورش، مهم‌ترين مؤلفه‌هاي مؤثر بر بلوغ مديريت دانش اولويت‌بندي شد. مؤلفه‌هاي پژوهش در الگوي ‌‌نظام‌مند با پنج متغير: 1. درون داد، شامل: قابليت فردي، شايستگي رفتاري، راهبرد و قوانين و مقررات دولتي؛ 2. فرآيند، شامل: رهبري و حمايت مديريت ارشد، فناوري سازماني و فرايند سازماني؛ 3. برون داد، شامل: فرهنگ ‌‌دانش‌محور و ساختار منعطف؛ 4. پيامد، شامل: سودآوري، كيفيت، ‌‌بهره‌وري، رشد و 5.بازخورد، شامل: ارزيابي دروني، بيروني، بازنگري و اصلاح است. در بخش كمّي، از طريق الگوي معادلات ساختاري و نرم افزار SMARTPLS الگوي پژوهش برازش و آزمون شد و ضرايب مسير همگي داراي تأثير مثبت و ‌‌معني‌دار بودند. يافته‌هاي پژوهش، طرح الگوي بومي‌براي استقرار مديريت دانش را آشكار كرد. نتايج اين پژوهش مي‌تواند توسط ‌‌‌‌سازمان‌هاي دولتي ايران در جهت زمينه‌سازي استقرار موفقيت‌آميز مديريت دانش و كسب مزيت