دگرگوني‌هاي ساختار رزمي ژاندارمري جمهوري اسلامي ايران در جنگ با عراق (1359ش. تا 1367ش.)

مأموريت ژاندارمري جمهوري اسلامي ايران حفظ نظم و امنيت در حوزه استحفاظي روستاها، راه‌ها و كليه مناطق غيرشهري، كنترل و مراقبت از مرزها بود. اين سازمان در آغاز و طول جنگ تحميلي، گذشته از انجام امورات محوله و درگيري مستقيم با نيروهاي متجاوز عراقي، در تأمين نظم و امنيت مناطق جنگي و مقابله با احزاب غيرقانوني هم بسيار مؤثر بود. هدف اين تحقيق بررسي تغييرات ساختاري ژاندارمري در 8 سال جنگ با رژيم بعثي عراق است.اين پژوهش با بهره‌گيري از اسناد، منابع كتابخانه‌اي و مصاحبه با فرماندهان ژاندارمري در پي پاسخگويي به اين سؤال اصلي است كه ژاندارمري جمهوري اسلامي ايران در برابر حملات مرزي عراق چه تغييرات استراتژيك و نوآورانه در ساختار سازماني خود انجام داده است؟ يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه ژاندارمري با شروع جنگ تحميلي به عنوان اولين نيروي درگير در مقابل دشمن بعثي، با تكيه بر نوآوري و انجام اقدامات ابتكاري در ساختار سازماني خود مانند ايجاد قرارگاه اروند، تقويت و گسترش گردان‌هاي مرزي و همچنين ايجاد يگان‌هاي رزمي غيرسازماني مجهز به سلاح سنگين در گستره وسيع مرزي خوزستان، كردستان، آذربايجان غربي، ايلام و كرمانشاه با نيروهاي عراقي درگير شد كه قبل از آن زمان به جز پاسگاه‌هاي مرزي، نيرو و ابزاري براي مقابله با تجاوزات مرزي نداشت.