راهبرد و الگوي رفتاري جمهوري آذربايجان در برهم‌كنش جمهوري اسلامي ايران و اسرائيل

پس از استقلال جمهوري آذربايجان به‌عنوان جمهوري مسلمان‌نشين در همسايگي ايران، انتظار مي‌رفت تهران و باكو با وجود پيوندهاي تاريخي، فرهنگي و مذهبي، روابطي نزديك و پايدار داشته باشند، اما ايران و جمهوري آذربايجان روابط پرتنش و پرفرازونشيبي را تجربه كردند. باكو روابط نزديك‌تري را با دشمنان و رقيبان ايران از جمله اسرائيل شكل داد. در اين نوشتار در پي يافتن مبناي شكل‌گيري سه‌گانۀ جمهوري آذربايجان، ايران و اسرائيل به‌دنبال پاسخ اين پرسش هستيم كه جمهوري آذربايجان در برهم‌كنش جمهوري اسلامي ايران و اسرائيل از چه راهبرد و الگوي رفتاري پيروي مي‌كند؟ اين فرضيه مطرح است كه جمهوري آذربايجان در برهم‌كنش جمهوري اسلامي ايران و اسرائيل از الگو و راهبرد موازنۀ تهديد پيروي مي‌كند. با توجه به تأكيد نظريۀ موازنۀ تهديد بر عوامل بيناذهني به‌ويژه مؤلفۀ هدف‌هاي تهاجمي، در اين نوشتار از تركيب نظريه‌هاي سازه‌انگاري و موازنۀ تهديد استفاده مي‌كنيم. براي استخراج مؤلفه‌هاي مورد پرسش، از روش كيفي مرور نظام‌مند بهره مي‌گيريم. ابزار اصلي گردآوري داده‌ها در اين نوشتار، مطالعات كتابخانه‌اي است. جمهوري آذربايجان با استفاده از راهبرد موازنۀ تهديد در سطح داخلي و منطقه‌اي توانسته است الگوي رفتاري خود را در رويارويي با برهم‌كنش جمهوري اسلامي ايران و اسرائيل تنظيم كند. سياست خارجي جمهوري آذربايجان در برابر ايران كنشي و در برابر اسرائيل واكنشي است.