شناسايي و رتبه‌بندي موانع اشتغال دانش‌آموختگان دانشگاهي در بازار كار ايران

هدف پژوهش حاضر، هدف شناسايي و رتبه‌بندي موانع اشتغال دانش‌آموختگان دانشگاهي در بازار كار ايران است. اين پژوهش در زمرۀ تحقيقات كاربردي قرار مي‌گيرد كه با رويكرد آميخته اكتشافي (كيفي-كمّي) انجام‌شده است. بخش كيفي با بهره‌گيري از روش فراتركيب صورت گرفت و درنتيجه طي يك فرايند هفت‌مرحله‌اي، درمجموع 52 سند به‌عنوان نمونۀ بخش كيفي انتخاب و تحليل شد. بخش كمّي پژوهش نيز به روش توصيفي و بهره‌گيري از شيوۀ پيمايش صورت گرفت. نمونه‌گيري با استفاده از تكنيك نمونه‌گيري ملاكي انجام شد و 80 نفر از خبرگان در پژوهش مشاركت داشتند. داده‌هاي بخش كيفي به روش تحليل محتوا، با استفاده از تكنيك تحليل محتواي مضموني و به كمك نرم‌افزار MAXQDA20 و داده‌هاي بخش كمّي با استفاده از آماره‌هاي توصيفي و استنباطي و با استفاده از تكنيك مدل‌سازي معادلات ساختاري به كمك نرم‌افزار Smart PLS تحليل شد. يافته‌هاي بخش كيفي در قالب 7 عامل شامل عوامل اقتصادي، آموزشي، ساختاري، سياسي، محيط كسب‌وكار، فرهنگي و نيروي انساني احصا گرديد. همچنين نتايج بررسي نظر خبرگان نشان داد به‌جز عامل نيروي انساني، مي‌توان ساير عوامل را به‌عنوان موانع اشتغال فارغ‌التحصيلان دانشگاهي در بازار كار ايران در نظر گرفت كه در بين آن‌ها عامل اقتصادي مهم‌ترين و عامل فرهنگي كم‌اهميت‌ترين اولويت را دارند.