انگل‌هاي كرمي ماهي طلال (Rastrelliger kanagurta) در منطقه چابهار (درياي عمان)

با توجه به اهميت و جايگاه ماهيان در تأمين پروتئين انساني، مطالعه در مورد عوامل بيماري‌زا و آشنايي بيشتر با آلودگي‌هاي انگلي آنها مي‌تواند گامي در جهت ارتقاء دانش انگل‌شناسي كشور باشد. اين مطالعه به منظور شناسايي انگل‌هاي پرياخته ماهي طلال (Rastrelliger kanagurta) صيد شده از سواحل درياي عمان منطقه چابهار انجام گرفت. در مطالعه حاضر، تعداد ۶۱ قطعه ماهي طلال در تابستان 1398 صيد گرديد. ماهيان به آزمايشگاه انتقال يافته و طول و وزن آنها اندازه‌گيري شد. اندام‌هاي مختلف ماهي از جمله آبشش، چشم، معده، زوائد پيلوريك، گنادها و روده جهت جداسازي و شناسايي انگل‌هاي پرياخته بررسي شدند. انگل‌هاي جدا شده در الكل ۷۰ درصد يا فرمالين 10 درصد تثبيت گرديدند. انگل‌هاي شناسايي‌شده از رده ديژن‌ها بوده و شامل Lecithocladium angustiovum و Prodistomum orientale با ميزان فراواني به‌ترتيب 100 و 26.4 درصد، از رده مونوژن‌ها انگل‌هاي Indomazocraes sp. و نمونه ديگري از خانواده Mazocraeidae هر دو با شيوع 1.9 درصد و از رده نماتودا نيز لارو انگل Anisakis sp. با شيوع 1.9 درصد شناسايي شدند. نتايج نشان داد كه انگل ديژن Lecithocladium angustiovum در معده داراي بيشترين شدت آلودگي (16.1±17.3) درصد بود. در اين مطالعه طبق نتايج به‌دست آمده، انگل‌هاي شناسايي‌شده شامل دو ديژن در حد گونه، يك مونوژن در حد جنس و يك نمونه در حد خانواده از شاخه كرم‌هاي پهن، يك نماتود در حد جنس جزء شاخه كرم‌هاي گرد بودند. اين اولين گزارش از ماهي طلال سواحل درياي عمان مي‌باشد. همچنين انگل‌هاي Prodistomum orientale و Indomazocraes sp.  و نمونه متعلق به خانواده Mazocraeidae براي اولين بار از اين ماهي در سواحل ايران گزارش مي‌شود.