فراواني مراحل احياي قلبي ريوي نوزادان متولد شده در بيمارستان محب ياس تهران

زمينه و هدف: احياي قلبي ريوي (Cardiopulmonary Resuscitation: CPR) نوزادان مهمترين و شايع‌ترين وضعيت اورژانس در اتاق زايمان است. تقريبا 10% از نوزادان قادر به شروع تنفس موثر نيستند و به كمك نياز دارند. هدف اين مطالعه بررسي فراواني مراحل CPR در نوزادان متولد شده در بيمارستان محب ياس كه تحت هريك از مراحل احيا قرار گرفتند، بود.روش بررسي: اين مطالعه، يك مطالعه توصيفي مقطعي گذشته‌نگر بود. روش نمونه‌گيري در اين پژوهش، سرشماري بود. اطلاعات نوزادان زنده متولد شده در بيمارستان محب ياس در طي يكسال از فروردين ماه ۱۳90 تا فروردين ماه 1391، كه تحت احيا قرار گرفته بودند، جمع‌آوري و در چك ‌ليست‌هاي جداگانه ثبت شد. اين چك ‌ليست شامل اطلاعات جنين، نوزاد و مادر بود. در نهايت اطلاعات به‌دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS software, version 14 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) تحت آناليز قرار گرفت.يافته‌ها: در طول اين مطالعه 2176 تولد زنده وجود داشت،كه از اين تعداد، 322 نوزاد (15/27%) تحت CPR قرار گرفتند، حدود 42% از اين نوزادان به اقدامات اوليه احيا (گرم و خشك كردن و تحريك تنفس)، 48% به تهويه تنفسي با كيسه و ماسك، 5% به لوله تراشه،2/7% به ماساژ قلبي و 1/3% به دارو نياز پيدا كردند. در 96/7% موارد تيم CPR پيش از زايمان براي احيا آماده بود.نتيجه‌گيري: چنانچه احيا به‌موقع و مناسب انجام شود، تعداد بسيار كمي از اين نوزادان، به مرحله پيشرفته احيا نياز پيدا مي‌كنند. از طرفي بالا بودن ميزان نياز به مرحله احيا توسط كيسه و ماسك مي‌تواند ثانويه به ماهيت آموزشي بودن اين بيمارستان باشد.