آتروفي سابفيلدهاي هايپوكامپ به‌عنوان يك بيوماركر تشخيصي در بيماران مبتلا به آلزايمر و افتراق آن از عارضه اختلال شناختي خفيف

زمينه و هدف: هنوز درك روشني از الگوي آتروفي سابفيلدهاي هايپوكامپ در بيماري آلزايمر و افتراق آن از اختلالات شناختي خفيف وجود ندارد. در اين مطالعه مقطعي آتروفي سابفيلدهاي هايپوكامپ در بيماران آلزايمر با بيماران مبتلا به اختلال شناختي اوليه (EMCI) و پايدار (LMCI) و همچنين گروه كنترل مقايسه شدند.روش بررسي: مطالعه از نوع مقطعي بود كه از شهريور 1400 تا 1401 در گروه راديولوژي دانشكده پيراپزشكي تبريز انجام شد. تصاوير MRI مربوط به بيماران آلزايمر، بيمار EMCI، بيمار LMCI و گروه نرمال كنترل (NC) از پايگاه ADNI استخراج شد. با استفاده از ابزار بخش‌بندي هايپوكامپ در FreeSurfer Software, version 7, Harvard University, USA، سابفيلدهاي مختلف هايپوكامپ جداسازي شدند. اختلاف حجم هركدام از سابفيلدهاي هايپوكامپ مابين گروه‌هاي شركت‌كننده در مطالعه و همچنين اختلاف حجم دو به دو بين گروه‌ها با استفاده از Kruskal-Wallis H test و Post-hoc Dunn’s test بررسي گرديد (0/05 P).يافته‌ها: بيشترين اختلاف معنادار مابين گروه‌هاي چهارگانه شركت‌كننده در مطالعه مربوط به سابفيلدهاي         Whole hippocampus، DG body، Subiculum body و Subiculum head بود (0/0001 P). هنگام بررسي دو به دو، بيشترين اختلاف معنادار مابين جفت‌گروه NC/AD و كمترين اختلاف معنادار مابين جفت‌گروه LMCI/AD و در سابفيلد Subiculum body مشاهده شد.نتيجه‌گيري: در بيشتر سابفيلدهاي هايپوكامپ اختلاف معناداري از آتروفي ديده مي‌شود. چنين يافته‌هايي مي‌تواند به‌عنوان راهنما براي مطالعات آينده به‌منظور بهبود عملكرد تشخيصي براي شناسايي افراد در معرض خطر بالاي بيماري آلزايمر كمك‌كننده باشد.