تأثير پايش تلفني مادران بر طول مدت تغذيه با شير مادر در نوزادان نارس در دوران پاندمي كوويد-19

مقدمه: نوزادان نارس، معمولاً تغذيه‌ي بهينه‌اي با شير مادر ندارند. از آن‌جايي كه آگاهي ناكافي و عدم حمايت مادران مي‌تواند موجب شكست در تداوم تغذيه با شير مادر شود، اين پژوهش با هدف تأثير پايش تلفني مادران بر طول مدت تغذيه با شير مادر در نوزادان نارس انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه ارتقاي كيفيت خدمات، 74 مادر داراي نوزاد نارس بستري در بخش (Neonatal intensive care unit) NICU يكي از بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي بابل و شيرخوار آن‌ها در سال 1399، به روش بلوك‌بندي تصادفي در دو گروه مداخله و شاهد تخصيص يافتند. برنامه‌ي آموزش تداوم تغذيه با شير مادر پس از ترخيص در گروه مداخله از طريق برنامه‌ي پيام‌رسان واتس‌اپ گوشي هوشمند به صورت تماس هفتگي به مدت 3 ماه برحسب مشكلات و چالش‌هاي شيردهي مادران اجرا شد. گروه شاهد، از آموزش‌هاي معمول بخش برخوردار بودند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌اي مشتمل بر مشخصات دموگرافيك والدين و نوزاد، نحوه‌ي تغذيه و ثبت وزن‌گيري شيرخوار (ماهانه يكبار تا 3 ماه پس از ترخيص) جمع‌آوري گرديد. جهت آناليز داده‌ها از آزمون‌هاي آماري Chi-Square، -و تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، ميزان تغذيه با شير مادر در گروه مداخله از 27 درصد در هنگام ترخيص به 86 درصد در ماه سوم، افزايش پيدا كرد، در حالي‌كه در گروه شاهد، تغذيه با شير مادر از 24 درصد در زمان ترخيص به 19 درصد در ماه سوم كاهش يافت، اين تفاوت از لحاظ آماري معني‌داري بود. ميانگين وزن‌گيري شيرخوار در ماه اول و دوم در گروه مداخله به ترتيب 574/17 ± 3294/59 گرم و 680/23 ± 4577/02 گرم و در گروه شاهد، 378/08 ± 3067/56 گرم و 508/68 ± 4283/ 78 گرم بود كه اختلاف آماري معني‌داري داشت. اما، اين ميزان در ماه سوم در گروه مداخله و شاهد به ترتيب 720/83 ± 5856/75 گرم و 645/13 ± 5663/51 گرم بود، اما، از لحاظ آماري اين اختلاف معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: تداوم آموزش‌هاي شيردهي پس از ترخيص با استفاده از برنامه‌ي پيام‌رسان گوشي هوشمند مي‌تواند بر موفقيت مادران در تداوم تغذيه با شير مادر و وزن‌گيري شيرخواران مؤثر باشد.