بررسي الگوي فراواني عوامل خطر كاهش تراكم استخوان در زنان يائسه مراجعه‌كننده به ‌مركز سنجش تراكم استخوان بيمارستان الزهرا اصفهان طي سال‌هاي ١٣٩٧ و ١٣٩٨

مقدمه: پوكي استخوان (استئوپروز) يك بيماري اسكلتي سيستميك است كه در آن ساختار دروني و توانايي استخوان در برطرف كردن آسيب‌هاي روزانه وارده به آن؛ دچار نقص مي‌شود. يائسگي (منوپوز) يك دوره حياتي و تاثيرگذار بر سلامت استخوان است كه باعث از دست رفتن سريع توده استخواني و افزايش ريسك شكستگي در زنان يائسه مي‌گردد. مطالعه حاضر جهت بررسي الگوي فراواني عوامل خطر كاهش تراكم استخوان در زنان يائسه مراجعه‌كننده به مركز سنجش تراكم استخوان بيمارستان الزهرا اصفهان در سال‌هاي ١٣٩٧ و ١٣٩٨ طراحي و اجرا شده است. روش بررسي: از بين زنان يائسه مراجعه‌كننده به مركز سنجش تراكم استخوان بيمارستان الزهرا اصفهان از فروردين ١٣٩٧ تا اسفند ١٣٩٨ با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، تعداد ٣٨٤ نفر وارد مطالعه شدند. اطلاعات بيماران از پرونده آنان استخراج گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 version  تحليل شدند. نتايج: در اين مطالعه شيوع استئوپني و استئوپروز در زنان يائسه مورد مطالعه به ترتيب 46/1% و 41/١% به دست آمد. يافته‌ها نشان داد با افزايش سن، بيماري ديابت، مصرف كورتون، بيماري اتوايميون و سابقه قبلي شكستگي استخوان ران شانس استئوپني و استئوپروز در زنان يائسه به شدت افزايش مي‌يابد. از بين عوامل خطر شناخته شده‌ در بين زنان يائسه مورد مطالعه؛ بيماري ديابت داراي بيشترين شيوع و پس از آن مصرف كورتون قرار داشت. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد87/2 درصد زنان يائسه مورد بررسي داراي كاهش تراكم استخوان بودند. پوكي استخوان به‌عنوان يكي از اصلي‌ترين مشكلات سلامت زنان نيازمند برنامه‌ريزي و اقدامات پيشگيرانه مناسب است.