عنوان مقاله :
بررسي فراواني مقاومت آنتي بيوتيكي در ايزولههاي كلينيكي كلستريديوئيدس ديفيسيل به آنتي بيوتيكهاي رايج درماني در بيماران بستري در بيمارستانهاي آموزشي شهر كرمان طي سالهاي ۱۳۹۷-۱۳۹۹
پديد آورندگان :
شجاعي ، محمدسعيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمان - گروه ميكروبيولوژي , رخ بخش زمين ، فرخ دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمان - گروه ميكروبيولوژي , رضازاده زرندي ، ابراهيم دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان - پژوهشكده علوم پايه پزشكي - مركز تحقيقات ايمونولوژي بيماري هاي عفوني , صراف زاده ، فرهاد دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي - گروه عفوني , خوشرو ، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمان - گروه ميكروبيولوژي
كليدواژه :
كلستريديوئيدس ديفيسيل , مقاومت آنتيبيوتيكي , مقاومت چند دارويي , كرمان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: كلستريديوئيدس ديفيسيل يكي از عوامل اصلي اسهال مرتبط با آنتيبيوتيك مي باشد. پي بردن به الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آن به منظور كاهش شيوع و هم چنين درمان عفونت ناشي از اين باكتري (Clostridioides difficile infection; CDI) از اهميت به سزايي برخوردار است. هدف از انجام اين تحقيق تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي كلستريديوئيدس ديفيسيل نسبت به آنتيبيوتيكهاي رايج درماني، خصوصاً ونكومايسين و مترونيدازول بهعنوان مؤثرترين راه درمان عفونت كلستريديوئيدس ديفيسيل مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي، ۴۱۷ نمونه مدفوع اسهالي از بيماران بستري در بيمارستان هاي آموزشي شهر كرمان طي سال هاي ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ گرفته شد. نمونه ها روي محيط كشت سيكلوسرين سفوكسيتين فروكتوز آگار كشت و ايزوله هاي مشكوك به كلستريديوئيدس ديفيسيل جداسازي شدند. شناسايي ژن cdd-3 براي تشخيص قطعي باكتري صورت پذيرفت. مقاومت آنتيبيوتيكي به روش انتشار ديسك و با استفاده از ديسكهاي ونكومايسين، مترونيدازول، ريفامپين، آموكسيسيلين/كلاولانيك اسيد، اريترومايسين، ايمي پنم، سيپروفلوكساسين و كليندامايسين بررسي شد. نتايج به صورت تعداد و درصد گزارش شد. يافته ها: در مجموع ۶۸ (16/3 درصد) ايزوله كلستريديوئيدس ديفيسيل جداسازي شد. اكثر ايزوله ها به ونكومايسين و مترونيدازول حساس بودند درحالي كه ميزان مقاومت اين ايزوله ها به سيپروفلوكساسين و كليندامايسين بالا بود. فراواني ايزوله هاي مقاوم به چند دارو 77/9 درصد مشاهده شد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ونكومايسين هنوز داروي انتخابي مناسب براي درمان عفونت كلستريديوئيدس ديفيسيل مي باشد. هم چنين، فراواني ايزوله هاي مقاوم به آنتي بيوتيك هاي القا كننده عفونت كلستريديوئيدس ديفيسيل (اريترومايسين، كلينداماسين، سيپروفلوكساسين) و ايزوله هاي مقاوم به چند دارو زياد مي باشد. لذا با تجويز مناسب آنتي بيوتيك ميتوان از گسترش سويه هاي مقاوم به آنتي بيوتيك اين باكتري جلوگيري كرد.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان