مدل‌سازي مكاني سازند زمين‌شناسي بر اساس پارامتر‌هاي كيفي آب در حوضه آبريز پريشان

حفاظت كيفي آب‌هاي سطحي و زيرزميني به عنوان يكي از با ارزش‌ترين منابع ملي امري حياتي مي‌باشد. بدين منظور در اين پژوهش حوضه‌ُي پريشان به‌عنوان نمونه‌اي از حوضه‌هاي نيمه بسته‌ داخلي زاگرس انتخاب شد و با استفاده از تعداد 25 حلقه چاه مشاهداتي ارتباط بين پارامترهاي كيفي آب با سازند‌هاي زمين‌شناسي، مدل‌سازي رگرسيون وزني جغرافيايي (GWR) انجام گرفت. در اين مدل پارامترهاي كيفيت آب مانند (EC،TDS ،SAR ،CL ، Na ،K ، 4SO) به عنوان متغيرهاي وابسته و از سازندهاي زمين‌شناسي به‌عنوان متغير مستقل استفاده شده است. نتايج مدل‌سازي نشان داد كه بيشترين ميزان همبستگي بر اساس پارامترهاي كيفي مانند پتاسيم، كلر و هدايت الكتريكي مربوط به مركز و شرق حوضه پريشان است كه گستره‌ي سازند‌هاي گچساران و رسوبات تبخيري (گچ و نمك) سطح وسيعي از تالاب پريشان را تشكيل مي‌دهد و در تغيير كيفيت آب نيز مؤثر هستند. در ادامه با تشكيل ماتريس خود همبستگي شاخص موران ارتباط بين پارامتر‌هاي كيفي آب با سازند‌هاي زمين‌شناسي مورد ارزيابي قرار گرفت كه مدل با دقت تغييرپذيري بالا ارتباط مستقيمي بين اين دو پارامتر برقرار كرد و با انجام اين مرحله ي صحت سنجي مدل مورد تأييد قرار گرفت. در نهايت با استناد به نقشه‌هاي تهيه شده و  قدرت بالاي مدلGWR ، مديران و برنامه ريزان مي‌توانند براي شناسايي نقاط حساس تغيير منابع آبي جهت مدل‌سازي مكاني از آن استفاده كنند.