نقش ميانجي‌گري خشم در رابطه بين حمايت اجتماعي ادراك شده با قلدري-قرباني سايبري در دختران نوجوان

هدف از اين پژوهش بررسي نقش ميانجي‌گري خشم در رابطه بين حمايت اجتماعي ادراك شده با قلدري-قرباني سايبري در دختران نوجوان بود. روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصيلي 1399-1400 بودند. حجم نمونه 272 نفر از اين‏ افراد بر اساس ديدگاه كلاين (2015) و به شيوه نمونه‏گيري غيرتصادفي در دسترس (شيوه برخط) انتخاب‌ و به پرسشنامه تجربه قلدري-قرباني سايبري (CBVEQ) آنتيادو و همكاران (2015)، مقياس چندبعدي حمايت اجتماعي ادراك شده (MSPSS) زيمت و همكاران (1988) و سياهه خشم (CHIA) نلسون و فينچ (2000) پاسخ دادند. سپس الگوي پيشنهادي از طريق مدل معادلات ساختاري با استفاده از SPSS و AMOS نسخه 24 و روش بوت استرپ در برنامه ماكرو پريچر و هايز (2004) تحليل شد. نتايج نشان داد كه حمايت اجتماعي ادراك شده (22/668-=t؛ 0/001=sig) و خشم (3/379=t؛ 0/001=sig) بر قلدري سايبري اثر مستقيم دارند. همچنين حمايت اجتماعي ادراك شده (20/264=t؛ 0/001=sig) و خشم (4/083=t؛ 0/001=sig) بر قلدري سايبري اثر مستقيم دارند. افزون اثرات غيرمستقيم حمايت اجتماعي ادراك شده از طريق نقش ميانجي خشم بر قلدريقرباني سايبري معنادار بود و مدل از برازش مطلوب برخوردار بود (0/061=RMSEA و P-value 0/05). مي توان نتيجه گيري كرد كه توجه به حمايت اجتماعي ادراك شده و خشم در دانش آموزان دختر براي شناسايي عوامل مؤثر بر قلدري-قرباني سايبري آنان ضروري است.