بررسي رابطه ي الگوهاي ارتباطي خانواده با معناي زندگي در دانش آموزان متوسطه اول شهر شيراز

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ي بين ابعاد الگوهاي ارتباطي خانواده(گفت و شنود و همنوايي)با معناي زندگي(حضور معنا و جستجوي معنا)انجام گرفت.نمونه آماري شامل 120 دانش آموز مقطع متوسطه اول شهر شيراز(60 دختر و 60 پسر)بود كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند.به منظور گردآوري داده ها،از پرسشنامه الگوهاي ارتباطي خانواده(فيتزپاتريك و ريچي،1990)و پرسشنامه معناي زندگي (استگر،2010)استفاده شد.پايايي ابزارها به روش آلفاي كرونباخ محاسبه شد.با استفاده از آزمون همبستگي و تحليل رگرسيون،قدرت هريك از ابعاد الگوهاي ارتباطي خانواده در پيش بيني معناي زندگي مورد بررسي قرار گرفت.با توجه به نتايج اين پژوهش،ابعاد الگوهاي ارتباطي خانواده توانايي پيش بيني متغير جستجوي معنا را داشتند و قوي ترين پيش بيني مربوط به بعد گفت وشنود بود( 05/0 >p ).اما حضور معنا توسط ابعاد الگوهاي ارتباطي خانواده قابل پيش بيني نبود.از آنجا كه نحوه ي درست ارتباط اعضاي يك خانواده نقش مهمي در ايجاد جستجوي معنا در فرزندان دارد،مي توان با تقويت آن،معنا در زندگي را افزايش داد.

The aim of this research was to investigate the relationship between dimensions of family communication patterns(conversation and conformity)and the meaning in life(presence of meaning and search for meaning).The research sample included 120 first period high school students in Shiraz(60 girls and 60 boys)who were selected by multi-stage cluster random sampling. The data collected by questionnaire of family communication patterns (Fitzpatrick and Ritchie, 1990) and the meaning in life questionnaire (Steger, 2010). Cronbach's Alpha was calculated to examine reliability of the measures. The power of dimensions of family communication patterns (conversation and conformity) was examined in predicting the meaning in life (presence of meaning and search for meaning) by using correlation test and simultaneous regression analysis. According to the results of this study, the dimensions of family communication patterns were able to predict the search for meaning and the strongest prediction was related to the conversation dimension (p <0.05), but the presence of meaning was not predictable by the dimensions of family communication patterns. Whereas, proper communication of family members plays an important role in creating a search for meaning in children, it can be strengthened to increase meaning in life.