ارزيابي طرح احياء و تعادل‏‌بخشي آب‏‌هاي زيرزميني دشت شهريار با تأكيد بر كنتورهاي هوشمند

‌ا‌فزايش بهره‌برداري از آب‌هاي زيرزميني‌ موجب ايجاد مشكلاتي مانند افت سطح ايستابي و كاهش حجم ذخيره ‌آ‌بخوان‌هاي كشور شده ‌ا‌ست. شمار زياد اين مشكلات باعث شده برنامه‌ريزي‌ها‌ي گوناگون براي احياء و تعادل‌بخشي منابع آب زيرزميني كشور به‌كار گرفته شود.‌ يكي از اين راهبرد‌ها‌ كارگذاشتن كنتور هوشمند بر روي چاه‌ها‌ي بهره‌برداري است. آبخوان دشت شهريار از آن دسته آ‌بخوان‌ها‌ي كشور است كه ‌ا‌فزايش بهره‌برداري از آن باعث ايجاد مشكلات بسياري در اين آبخوان شده‌ ا‌ست. در اين پژوهش پس از بررسي ويژگي‌هاي آبخوان دشت شهريار و تغييرات ماهانه سطح آب زيرزميني در دوره آماري 1398 -1390، كارايي كارگذاشتن كنتور هوشمند بر نوسانات سطح آب زيرزميني، تجزيه و تحليل شد. گستره مورد مطالعه به سه بخش تعداد زياد، متوسط و كم كارگذاشتن كنتور هوشمند تفكيك شد. براي هر يك از بخش‌‎ها هيدروگراف معرف جداگانه‌اي تهيه شد. نتايج به‏دست آمده از تجزيه و تحليل نقشه‌ها و هيدروگراف‌ها نشان داد در بازه زماني بعد از كارگذاشتن كنتور هوشمند شيب نوسانات سطح آب زيرزميني در گستره با تعداد زياد كارگذاشتن كنتور هوشمند مشابه شيب و روند نوسانات سطح آب زيرزميني در گستره با تعداد كم كارگذاشتن كنتور هوشمند است؛ بنابراين كارگذاشتن كنتور هوشمند بر روي چاه‌هاي بهره‌برداري، با استفاده از روش‌ها و سياست‌هاي كنوني، نمي‌تواند يك رويكرد مناسب براي مديريت پايدار منابع آب زيرزميني باشد؛ زيرا كارگذاشتن كنتور هوشمند بدون محدود كردن ميزان اضافه برداشت كارايي مثبتي بر احياء و تعادل‌بخشي آبخوان ندارد. در اين پژوهش ديگر كارهاي انجام شده برنامه تعادل‌بخشي در گستره مورد مطالعه مانند تغذيه مصنوعي و انسداد چاه‌هاي غيرمجاز بررسي شدند.