طراحي شبكه توزيع اقلام ضروري در شرايط زلزله‌هاي بزرگ (مطالعه موردي: شهر تهران)

جوامع كنوني خود را ملزم مي دانند براي واكنش مؤثر و كاهش اثرات مخرب فجايع به‌وجود آمده، برنامه ريزي هاي لازم را انجام دهند. در اين تحقيق، يك مدل برنامه‌ريزي رياضي تحت عدم قطعيت براي امدادرساني و واكنش به بحران زلزله توسعه داده شده است. در مدل ارائه شده براي افزايش قابليت اطمينان، احتمال خرابي تسهيلات باتوجه به شدت زلزله درنظر گرفته مي شود. مراكز توزيع، دو نوع درنظر گرفته مي شوند، نوع اول مراكز توزيع محلي، كه از مراكز عمومي استفاده مي شود و نزديك به نقاط حادثه هستند، اين نوع مراكز از اين جهت كه از مراكز عمومي استفاده مي كنند، احتمال خرابي دارند. نوع ديگر، مراكز توزيع قابل اطمينان هستند كه درخارج از منطقه حادثه، احداث مي شوند و به‌دليل صرف هزينه بيشتر براي ساخت آن ها احتمال خرابي بسيار كمي دارند. در مدل جديد ارائه شده سعي شده است علاوه‌بر درنظر گرفتن قابليت هاي اطمينان، در بحث حمل‌ونقل نيز با درنظر گرفتن حالت چند سفره در وسايل نقليه، مدل كامل تري براي برنامه ريزي ارائه گردد. عدم قطعيت با استفاده از رويكرد احتمال مبتني بر سناريو مدل‌سازي و يك مطالعه موردي از شهر تهران براي نشان دادن عملكرد مدل پيشنهادي ارائه مي شود. نتايج حاصل شده از مدل پيشنهادي نشان مي دهد، امدادرساني مؤثر و كاراتري از نظر زمان و هزينه انجام مي پذيرد، ازاين‌رو مي تواند به مديران بحران در واكنش به بحران به‌وجود آمده در جهت تأمين بودجه موردنياز و برنامه ريزي لجستيكي مناسب كمك نمايد.