تبليغات مشاركتي در زنجيره‌تأمين دوسطحي داراي محدوديت‌هاي ظرفيت توليد و بودجه تبليغات با رويكرد برنامه‌ريزي دوسطحي

تبليغات از مهم‌ترين ابزارهاي افزايش فروش اعضاء زنجيره‌تأمين است. افزايش فروش و تأمين تقاضا مستلزم هماهنگي اعضاء زنجيره است. باتوجه به اينكه تصميمات تبليغات و توليد در زنجيره به‌صورت تعاملي بين اعضاء است، لازم است شكلي از يكپارچه‌سازي يا مشاركت در تصميم‌گيري در زنجيره ايجاد شود. زنجيره‌تأمين درنظر گرفته شده در اين پژوهش شامل يك توليدكننده و دو خرده فروش است. ازطرفي توليد كننده از تبليغات سراسري جهت تقويت و تثبيت برند تجاري استفاده مي‌كند و ازطرفي ديگر، خرده‌فروشان براي افزايش فروش از تبليغات محلي استفاده مي‌كنند. توليدكننده در تأمين هزينه هاي تبليغات محلي با خرده فروشان مشاركت مي كند. به‌علاوه، فرض مي‌شود محدوديت ظرفيت توليد براي توليدكننده و بودجه تبليغات براي همه اعضاء زنجيره‌تأمين وجود دارد. محدوديت ظرفيت توليدكننده، نوعي رقابت بين خرده‌فروشان جهت تأمين تقاضا و محدوديت بودجه تبليغات رقابتي بين آن‌ها براي جلب بيشترين مشاركت در هزينه‌هاي تبليغات ايجاد مي‌كند. ساختار حاكم بر مدل بهينه‌سازي، از نوع برنامه‌ريزي دوسطحي است كه توليدكننده در سطح بالا و خرده‌فروشانِ رقيب، در سطح پايين قرار دارند. از منظر تئوري بازي‌ها، يك نوع بازي استكلبرگ-نشِ تعميم‌يافته بين بازيگران حاكم است. روشي براي يافتن تعادل‌هاي اين بازي بر پايه نامساوي‌هاي تغييراتي پيشنهاد شده است و تحليل‌هاي عددي براي ارزيابي مدل و روش حل ارائه گرديده است. درنهايت توصيه‌هاي مديريتي مبتني‌بر پايه نتايج آزمايش ‌هاي عددي پيشنهاد شده است.