اثر بستر سه‌ بعدي حاصل از بافت سلول‌زدايي‌شده بيضه رت بر روي تمايز سلول‌هاي اسپرماتوگوني موش

سابقه و هدف: در جنس مذكر، سلول هاي بنيادي اسپرماتوگوني (Spermatogonial stem cellsSSCs) عامل توليد سلول هاي جنسي و باروري هستند و كاهش و آسيب به آن ها از عوامل ناباروري است. كشت، تكثير و تمايز SSCs در محيط آزمايشگاهي مي تواند راهكاري براي درمان برخي از موارد ناباروي باشد. ما در اين مطالعه كه در سال 1399 در مركز ملي ذخاير ژنتيكي و زيستي ايران انجام داديم، رشد و تمايز SSCs روي بافت بيضه سلول زدايي شده (Decellularized testicular matrixDTM) موش صحرايي را بررسي كرديم. روش كار: در اين مطالعه تجربي، پس از استخراج SSCs با روش آنزيمي از بافت بيضه موش تازه متولدشده اين سلول ها به مدت سه هفته در محيط كشت اختصاصي تكثير شدند. سلول ها پس از تأييد هويت، براي تمايز در دو گروه يكي بر روي يك لايه ازDTM و ديگري در ظروف كشت معمول كشت داده شدند. پس از گذشت چهار هفته كشت تمايزي بيان ژن هاي پيش از ميوز (شامل: PLZF و OCT4) و ژن هاي ميوزي (شامل: SCP3 و Protamine2) در هر دو گروه با روش Realtime PCR سنجيده شد. براي اطمينان از نتايج حاصل تمام مراحل كار با سه بار تكرار زيستي انجام شد و نتايج حاصل با روش آناليز واريانس يك طرفه (One way ANOVA) ارزيابي شد. يافته ها: بررسي ميزان بيان ژن ها ي پيش ميوزي و ميوزي پس از چهار هفته كشت تمايزي SSCs روي بستر دو بعدي و DTM با استفاده از Realtime PCR نشان داد كه ميزان بيان ژن هاي ميوزي روي بستر DTM به ميزان معنا داري افزايش يافته است (P≤0.001). نتيجه گيري: در شرايط كشت سه بعدي حاصل از DTM به دليل ارتباط بهتر سلول ها و وجود ماتريكس خارج سلولي طبيعي، شرايط مناسب تري براي حفظ، تكثير و تمايز SSCs نسبت به كشت دو بعدي ايجاد شده است.