پاسخ شاخص پراكسيداسيون ليپيدي به مصرف دوزهاي متفاوت سير متعاقب فعاليت ورزشي وامانده ساز

سابقه و هدف: آسيب اكسايشي ليپيدي واكنشي است كه مستلزم حمله بنيان هاي آزاد به اسيدهاي چرب غير اشباع با پيوندهاي چندگانه است. سير با برخورداري از آثار ضد اكسايشي مي تواند ضمن مقابله با آثار نامطلوب فشار اكسايشي ناشي از بيماري ها، سبب كاهش شاخص آسيب هاي غشاي سلولي شود. هدف پژوهش حاضر، پاسخ شاخص پراكسيداسيون ليپيدي به مصرف طولاني مدت سير متعاقب فعاليت ورزشي وامانده ساز بود. روش كار: مطالعه حاضر از نوع تجربي و جامعه آن دانشجويان پسر غير فعال دانشگاه آزاد اهر با دامنه سني 23-19 است كه تعداد 26 نفر براساس پيشينه تحقيقات انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه دارونما، مكمل قرص سير در دو دوز 500 و 1000 ميلي گرمي در روز توزيع شدند. نمونه هاي خوني اول و دوم در حالت پايه و پس از فعاليت ورزشي وامانده ساز و نمونه هاي سوم و چهارم پس از 8 هفته مكمل سازي و در همان شرايط به منظور سنجش شاخص پراكسيداسيون ليپيدي گرفته شد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري و يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معناداري (p 0.05) استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد يك جلسه فعاليت ورزشي وامانده ساز، سبب افزايش معنادار آسيب ليپيدي (p 0.05) مي شود. به علاوه، مكمل سازي دراز مدت قرص سير با مقادير 500 و 1000 ميلي گرمي در روز، سبب كاهش آسيب ليپيدي حالت پايه و پس از فعاليت ورزشي وامانده ساز مي شود. همچنين، مصرف 1000 ميلي گرم قرص سير نسبت به 500 ميلي گرمي، تاثير بيشتري دارد (p 0.05). نتيجه گيري: بنابراين، با احتياط مي توان پيشنهاد كرد كه براي جلوگيري از بروز فشار اكسايشي ناشي از فعاليت هاي ورزشي شديد، از مكمل سازي دراز مدت سير (به ويژه با دوز بالا) استفاده كنند.