اثر تزريق سلول هاي فيبروبلاست برالتيام زخم هاي ديابتي و بهبود كشساني و ضخامت پوست در موش‌هاي صحرايي نر

سابقه و هدف: سلول هاي بنيادي در التيام زخم ها نقش مؤثري دارند، گرچه مكانيسم اثرات ترميمي اين سلول ها هنوز هم روشن نيست. مطالعه حاضر به بررسي اثر تزريق سلول هاي فيبروبلاست بر التيام زخم هاي ديابتي و تغييرات ضخامت و كشساني پوست در موش هاي صحرايي نر پرداخته است. اين تحقيق طي سال 1399 در آزمايشگاه بيوتكنولوژي جاويد انجام گرفت. روش كار: طي اين تحقيق تجربي-آزمايشگاهي سلول هاي فيبروبلاست از پوست ختنه گاه جداسازي شدند. 12 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار ديابتي شده با استرپتوزوتوسين به دو گروه كنترل دريافت كننده نرمال سالين و تيمار شده با سلول هاي فيبروبلاست تقسيم بندي شدند. زخم هايي به قطر 0.8 سانتي متر به وسيله پانچ بيوپسي در ناحيه پشت موش ها ايجاد شدند. در روز اول تجربه و روزهاي 7، 14 و 21 پس از تيمار با استفاده مشاهده مورفولوژيك و سونوگرافي و سنجش الاستيسيته، ترميم پوست ارزيابي شد. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يكطرفه تجزيه و تحليل شدند. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺳﺮﻋﺖ اﻟﺘﯿﺎم زﺧﻢ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﯿﺰان ﺿﺨﺎﻣﺖ و ﮐﺸﺴﺎﻧﯽ ﭘﻮﺳﺖ در ﮔﺮوه ﺗﯿﻤﺎر ﺑﺎ ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﻓﯿﺒﺮوﺑﻼﺳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﺎداري ﯾﺎﻓﺖ. ﻃﯽ روزﻫﺎي 14 و 21 ﭘﺲ از ﺗﯿﻤﺎر و در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ روز 7اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﺎدار ﺧﺎﺻﯿﺖ ارﺗﺠﺎﻋﯽ R2 ، و ﺑﻬﺒﻮدي ﭘﺲ از ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ R7 ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 0/01 p 0/001 p و ﮐﺸﺴﺎﻧﯽ ﺧﺎﻟﺺ R5 ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 0/001 p و 0/01 p در ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺣﯿﻪ زﺧﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﻓﯿﺒﺮوﺑﻼﺳﺖ ﻣﺸﺘﻖ ﺷﺪه از ﭘﻮﺳﺖ ﺧﺘﻨﻪﮔﺎه ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻃﺮﯾﻖ اﻓﺰاﯾﺶ ﺿﺨﺎﻣﺖ و ﮐﺸﺴﺎﻧﯽ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺒﺐ ﺗﺴﺮﯾﻊ اﻟﺘﯿﺎم زﺧﻢ دﯾﺎﺑﺘﯽ ﺷﻮﻧﺪ.