تاثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد (HIIT) بر بيان miRNA-1 و miRNA-21 بطن چپ رتهاي نر ديابتي

سابقه و هدف: ديابت نوعي اختلال متابوليك است كه ساختار و عملكرد دستگاه هاي بدن از جمله ميوكارد را تحت تأثير قرار مي دهد كه به آن كارديوميوپاتي ديابتي گفته مي شود. با اين حال با توجه به نقش فعاليت ورزشي در پيشگيري و درمان عوارض ديابت، تحقيق حاضر با هدف تعيين تاثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد (HIIT) بر بيان بافتي miRNA-1 و miRNA-21 در بطن چپ رت هاي نر ديابتي طي دي و بهمن 1400 در دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شد. روش كار: در يك طرح تحقيقي تجربي، 20 سر رت نر بالغ (سن: 0/3 ± 12 هفته؛ وزن: 12 ± 234 گرم) نژاد ويستار انتخاب و پس از دريافت رژيم غذايي پرچرب (حاوي 45 درصد چربي) و القاي ديابت با تزريق استرپتوزوتوسين به طور تصادفي در دو گروه همگن ۱۰ سري شامل ديابتي و ديابتي با تمرين تناوبي شديد (T) تقسيم شدند و به مدت هشت هفته و پنج روز هفته، برنامه HIIT را روي نوارگردان الكترونيكي هوشمند اجرا كردند. تمرين HIIT با شدت 90-85 درصد سرعت بيشينه در 12-6 وهله دو دقيقه اي و با تناوب هاي استراحت فعال سه دقيقه اي با شدت 30 درصد VO2max اعمال شد. در انتهاي قرارداد تمرين، تمامي موش ها ۴۸ ساعت پس از آخرين مداخله به روش بدون درد براي بررسي تغييرات بيان ژن miR-1، miR-21 روش real-time PCR در بافت بطن چپ قلب بي هوش و جراحي شدند. يافته ها: نتايج نشان داد بيان نسبي كمّي miRNA-1 در گروه HIIT + ديابت (0/000001 ± 0/00005) و كنترل ديابت (0/000005 ± 0/00018) و بيان نسبي كمّي miRNA-21 در گروه HIIT + ديابت (0/000001 ± 0/00025) و كنترل ديابت (0/000016 ± 0/00011) بود. همچنين هشت هفته تمرين HIIT باعث افزايش معنا دار بيان نسبي miRNA-21 (P= 0/001 ) و كاهش بيان miRNA-1(P= 0/002 ) در رت هاي ديابتي شد و در مقابل نتايج نشان داد كه پس از هشت هفته ابتلا به ديابت بيان نسبي miRNA-21 به طور معنا داري كاهش و بيان miRNA-1 افزايش يافته است (P= 0/01 ) نتيجه گيري: به نظر مي رسد ارزيابي بيان miRNA-1 و miRNA-21 بعد از تمرين هاي ورزشي ممكن است شاخص مناسبي براي ارزيابي سازگاري هاي قلبي- عروقي و به ويژه هايپرتروفي ناشي از تمرين ها باشد.