مطالعه و بررسي تكرار آوايي كامل (بخشي از توازن واژگاني) در ساختار اشعار ناصر كشاورز

ساختارگرايان بر اين عقيده‌اند كه پايه و اساس شعر، ساختار آن است و ساختار را مجموعه ارتباط متقابل اجزا و عناصر تشكيل دهنده‌ي يك كل تلقي مي‌كنند. آنان معتقدند كه اجزاي كلي يك متن از سه حيطه‌ي توازن آوايي، واژگاني و نحوي تشكيل مي‌شود؛ از اين‌رو مي‌توان از ديدگاه ساختارگرايان، متون بسياري از جمله اشعار كودك را مورد مطالعه و بررسي قرار داد. اين پژوهش بر آن است تا اشعار ناصر كشاورز را از لحاظ تكرار آوايي كامل به صورت توصيفي تحليلي و با استفاده از ابزار كتابخانه‌اي مورد مطالعه و بررسي قرار دهد. پس از مطالعات انجام شده، مشخص مي‌شود كه ساختار اشعار كودكانۀ ناصر كشاورز در سطح واژگاني (تكرار آوايي كامل) در سطح بالايي قرار دارد و به كارگيري آرايه‌هاي متنوع لفظي و معنوي، مانند: جناس، انواع تكرارها و هم چنين بهره‌گيري از روش‌هاي ايجاد موسيقي متن، به زيبايي اين اشعار افزوده است. توجه ويژه به امكانات و اجزاي مهم تشكيل دهنده‌ي كلام، جنبه‌هاي زيبايي شناسيك و هنري اين اشعار را برجسته ساخته است.