تاثير لئونارديت و باكتري حل كننده روي بر رهاسازي و شكل ‌هاي شيميايي روي در خاك آهكي

يكي از اهداف پژوهشگران در راستاي احياء كشاورزي پايدار، افزايش انحلالپذيري و قابليت استفاده عناصر غذايي در خاك است. بدين منظور آزمايش سينتيكي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصـادفي با دو فاكتور ميكروبي (بدون باكتري و باكتري حل كننده روي) و لئونارديت در سه سطح صفر، 2 و 4 درصد وزني طي سه دوره زماني انكوباسيون (30، 90 و 150 روز) در 3 تكرار طراحي و اجرا گرديد. شكلهاي شيميايي و روي قابل استفاده با استفاده از روش تيسير (Tessier) و DTPA اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه لئونارديت و باكتري ميزان روي قابل استفاده خاك را به ميزان 54 درصد افزايش و pH خاك را 4/1 درصد به‌طور معني‌دار كاهش دادند. ويژگيهاي بيولوژيكي خاك از جمله جمعيت ميكروبي، تنفس پايه و كربن ميكروبي بترتيب 36/2، 77 و 77 درصد افزايش يافت. توزيع شكل‌هاي شيميايي روي و شاخص تحرك پذيري (Mobility factor) نيز تحت تاثير لئونارديت و باكتري تغييرات معني دار داشت بطوريكه باعث افزايش شكلهاي تبادلي، متصل به كربن آلي و متصل به بخش كربناته و كاهش بخش روي متصل به اكسيدهاي آهن و منگنز و روي جذب شده در بخش باقيمانده در خاك شد. شاخص تحرك پذيري روي به‌عنوان يك عامل تحرك بين 3/8 الي 11/59 درصد متغيير بود و حداكثر مقدار آن در تيمار لئونارديت 4 درصد + باكتري مشاهده شد. به طور كلي نتايج نشان داد كه لئونارديت بعنوان حاصلخيز كننده در تحرك پذيري روي يك سوپر جاذب بوده و كاربرد آن به همراه باكتري هاي حل كننده، اثرات مثبت در انحلال و افزايش قابليت استفاده عناصر غذايي را دارد.