مقايسه باورهاي غيرمنطقي، خودپنداره و بهزيستي معنوي در زنان با سابقه طلاق و عادي

هدف از پژوهش حاضر مقايسه باورهاي غيرمنطقي، خودپنداره و بهزيستي معنوي در زنان با سابقه طلاق و عادي بود پژوهش حاضر از نوع علي -مقايسه‌اي و جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي زنان مطلقه تحت پوشش سازمان بهزيستي و زنان عادي شهر شيراز بود. گروه نمونه متشكل از 120 نفر در دو گروه (60 زن مطلقه 60 زن عادي) بود. براي تعيين حجم نمونه در گروه زنان مطلقه از روش نمونه‌گيري در دسترس و براي زنان عادي از روش هدفمند به‌منظور همتاسازي گروه زنان عادي با زنان مطلقه استفاده شد. پرسشنامه باورهاي غيرمنطقي توسط جونز، پرسشنامه خودپنداره راجرز، پرسشنامه بهزيستي معنوي پولوتزين و اليسون مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌هاي گردآوري‌شده در دو سطح مورد تجزيه‌وتحليل (آمار توصيفي و آمار استنباطي) قرار گرفت. در سطح آمار از ميانگين و انحراف معيار و در سطح آمار استنباطي از تحليل واريانس چندمتغيره استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين باورهاي غيرمنطقي، خودپنداره و بهزيستي معنوي در زنان با سابقه طلاق و عادي تفاوت معناداري وجود دارد؛ باورهاي غيرمنطقي در زنان با سابقه طلاق نسبت به زنان عادي بالاتر است و ميانگين متغيرهاي خودپنداره و بهزيستي معنوي در زنان با سابقه طلاق نسبت به زنان عادي پايين‌تر است؛ ميانگين باورهاي غيرمنطقي و ابعاد آن (شامل درماندگي در برابر تغيير، توقع تائيد از ديگران، اجتناب از مشكل و بي‌مسئوليتي هيجاني) در زنان با سابقه طلاق نسبت به زنان عادي بالاتر است؛ بين خودپنداره در زنان با سابقه طلاق و عادي تفاوت معناداري وجود دارد. ميانگين بهزيستي معنوي و ابعاد آن (سلامت وجودي و سلامت مذهبي) در زنان با سابقه طلاق نسبت به زنان عادي پايين‌تر است. با توجه به نتايج پژوهش مبني بر لزوم توجه به باورهاي غيرمنطقي خودپنداره و بهزيستي معنوي پيشنهاد مي‌شود اين سازه‌ها در قالب كلاس‌هاي آموزشي قبل از ازدواج به‌منظور پيشگيري از بروز مشكلات در زندگي مشترك صورت گيرد.

The present study aimed to compare irrational beliefs, self-concept, and spiritual well-being in divorced and normal women. This research was causal-comparative. The statistical population was all divorced women covered by the welfare organization and ordinary women of Shiraz city. The sample group consisted of 120 people in two groups (60 divorced women and 60 normal women). The available sampling method was used to determine the sample size in the group of divorced women. The purposeful method was used for normal women to compare the group of normal women with divorced women. Jones' irrational beliefs questionnaire, Rogers' self-concept questionnaire, Polotzin's and Ellison's spiritual well-being questionnaire, were analyzed. The collected data were evaluated at two levels (descriptive statistics and inferential statistics). At the level of statistics, mean and standard deviation were used, and at the level of inferential statistics, multivariate analysis of variance has used. The result showed that there is a significant difference between irrational beliefs, self-concept, and spiritual well-being in divorced and normal women. Irrational beliefs in women with a history of divorce are higher than in normal women, and the mean of self-concept variables and spiritual well-being in women with a history of divorce is lower than in normal women. The average of irrational beliefs and their dimensions (including helplessness against change, the expectation of approval from others, problem avoidance, and emotional irresponsibility) are higher in women with a history of divorce than in normal women. There is a significant difference between self-concept in women with a history of divorce and normal women. The average spiritual well-being and its dimensions (existential health and religious health) are lower in women with a history of divorce than in normal women. Based on the results, on the need to pay attention to the irrational beliefs of self-concept and spiritual well-being, it is suggested that these structures be implemented in pre-marriage training classes to prevent the occurrence of problems and increase people's awareness of the role of these variables in joint life.